Jaki kabel jest potrzebny do pompy studni

Z reguły kabel do pomp wiertniczych w wyposażeniu fabrycznym nie wystarcza do podłączenia do źródła zasilania i musi zostać zwiększony o dodatkowy element. Znalezienie dokładnie tego samego oznakowania jest niezwykle trudne, więc najczęściej trzeba korzystać z innych marek, ale tutaj są pewne zasady, które pomogą ci przy wyborze.

Porozmawiamy o niektórych funkcjach i szczegółach przewodów elektrycznych do takich celów poniżej, a także zobaczymy film tematyczny w tym artykule jako dodatek.

Wybierz kabel

Uwaga W większości przypadków producenci pomp głębinowych oferują swoje kable do zwiększenia długości, ale ich cena jest zbyt wysoka, dlatego najczęściej uciekają się do innych opcji. W takich przypadkach odpowiedni jest odpowiedni kabel VVG lub PVA o pożądanym przekroju. Chociaż wielu twierdzi, że marka TML będzie najlepszym rozwiązaniem, choć w praktyce, według autora tego artykułu, nie ma różnicy.

Długość kabla

1. Aby wybrać odpowiedni przekrój kabla, musisz znać odległość, którą zamierzasz wydłużyć, oraz moc pompy. Jeżeli wszystko jest jasne z mocą (jest zapisane w arkuszu danych i na samym urządzeniu), wówczas długość jest określana na podstawie automatu (źródła zasilania) do samej pompy (a nie do złącza).
2. Najczęściej parametr taki jak długość nie jest zwracany, ponieważ dodatkowa część nie przekracza dwóch do trzech tuzinów metrów, ale nie zawsze tak jest. W przypadku pomp zatapialnych długość kabla nie powinna przekraczać 6% maksymalnego dozwolonego spadku napięcia.

Można to obliczyć za pomocą wzoru L = (V * V) / (I * 2 * 100 * (PF *? / Q)).

• Tutaj L jest maksymalną dopuszczalną długością;
• V oznacza napięcie znamionowe (V);
• ?V - maksymalna utrata napięcia (%);
• I - wartość pompy głębinowej (A);
• p - 0? 02ohm / mm³ (rezystywność dla miedzi);
• q - przekrój (mm) kabla;
• PF = 1.

Wybór sekcji

Jak już wspomniano, kabel do pomp otworowych dobierany jest w zależności od stosunku przekroju / mocy, ale aby to ułatwić, można skorzystać z poniższej tabeli.

Tabela dla zatapialnych pomp jednofazowych (230 V, 50 Hz)

Tabela dla zatapialnych pomp trójfazowych (400 V, 50 Hz)

Wydaje się, że tak wiele uwagi poświęca się selekcji odcinków kablowych i dlaczego potrzebne są tutaj instrukcje? W rzeczywistości wpływa to na długość okresu użytkowania i pracę samej jednostki (dowiedz się tutaj, jak wykonać filtr do studni).

Faktem jest, że gdy obniża się przekrój poprzeczny, rezystancja wzrasta, dlatego też druty metalowe (w tym przypadku miedziane) są ogrzewane, z których ogrzewa się izolację i rękaw termokurczliwy.

Taki proces może prowadzić do zwarcia lub po prostu do wysuszenia izolacji, co czyni go niezdatnym do użytku. Ponadto, energia zużywana na ogrzewanie, nie otrzymuje silnika, co oznacza, że ​​nie będzie w stanie dostarczyć wymaganej mocy.

Po podłączeniu może się okazać, że kabel pompy do studni składa się z trzech lub czterech rdzeni, ale zależy to głównie od tego, czy pompa jest jednofazowa czy trójfazowa.

Tak więc, w przypadku zasilania trójfazowego, zdecydowanie potrzebujesz czterech rdzeni, a opcje jednej fazy są możliwe - wszystko zależy od automatyzacji. Ta automatyka (czujnik ciśnienia i czujnik suchobiegu) może być wytwarzana jako jedna jednostka, ale może być podłączona autonomicznie, chociaż ten czynnik nie wpływa na liczbę rdzeni - dzieje się inaczej.

Połączenie

Uwaga Tulejka termokurczliwa jest rurką o określonej średnicy, która po ogrzaniu zostaje zaciśnięta, a po schłodzeniu pozostaje w tym samym położeniu. Takie połączenia są wykonane z poliolefin (substancji organicznych i syntetycznych polimerów), co daje w efekcie trwały i elastyczny materiał.

Aby połączyć dwie części kabla własnymi rękami, przede wszystkim należy zwrócić uwagę na to, jak przekręcić przewody, aby się nie wypaliły i nie eksplodowały pod napięciem.

Górna figura pokazuje trzy rodzaje zwrotów akcji stosowanych w takich przypadkach, ale pierwsze dwie metody są najczęściej używane - proste i bandaż. Praktyka pokazuje, że są one wystarczająco silne, aby zerwać i nigdy nie powodować iskrzenia.

Nie zapominaj, że przed przystąpieniem do łączenia kabla konieczne jest nałożenie termokurczliwego materiału - grubej rurki na samym kablu i cienkich rękawów na każdym rdzeniu oddzielnie.

Po wykonaniu tej czynności ostrożnie pociąć wszystkie żyły na wymaganą długość, przyciąć końce, w przybliżeniu 50-60 mm i splicing. Następnie wciśnij mały rękaw na skręcie i przylutuj je, a następnie przylutuj górny zacisk, jak pokazano na powyższym zdjęciu.

Sprzęganie bez sprzężenia

Przy uczciwie należy zauważyć, że nie zawsze konieczne jest stosowanie tulei termokurczliwych i skręcanie, aby zbudować kabel na pompach zanurzeniowych, ale dotyczy to tylko studni. Faktem jest, że odwiert bardzo często wykonuje się z blokiem zaciskowym wewnątrz, za pomocą którego można wykonywać spawanie (patrz także artykuł Typy studni i ich cechy).

Dokonuje się tego dość łatwo i prosto - końce każdej z żył są przycinane około 10 mm i wkładane w otwory naprzeciwko siebie. W tym przypadku bardzo ważne jest, aby zacisnąć śrubę z niezbędnym wysiłkiem, ponieważ ściskając ją, można spłaszczyć drut wzdłuż małych żyłek, tworząc w ten sposób słaby przekrój poprzeczny.

Uwaga! Jeśli nie dokręci się mocno śruby, może nastąpić iskrzenie w bloku, co prowadzi do utleniania, a czasem do stapiania bloku.

W większości przypadków hydraulicy nie używają listwy zaciskowej, wykorzystując tuleję termokurczliwą do budowy. W tym samym czasie koszt wzrasta o pensa, a niezawodność połączenia znacznie wzrasta.

Wniosek

Podsumowując, chciałbym powiedzieć, że nie potrzebujesz specjalnych narzędzi, takich jak lutownica lub lampa lutownicza, do ogrzewania rękawów termokurczliwych na przewodzie pompy zanurzeniowej. Polimer można ogrzewać przy otwartym ogniu, wystarczy nawet zwykłe zapałki i suche wióry w formie odłamka (naucz się też, jak wykonać wiertarkę do studni własnymi rękami).

Sukcesy!