Jak podłączyć rury miedziane

Pomimo rozwoju technologii i popularności zastosowania polimerów, metal jest z powodzeniem stosowany w produkcji rurociągów do zaopatrzenia w wodę i systemów grzewczych. Stal, mosiądz i miedź są powszechnie używane do tych celów. Ta ostatnia ma doskonałą odporność na korozję, wytrzymałość mechaniczną i odporność na wysokie temperatury i ciśnienia. Dlatego pomimo wysokich kosztów tego materiału jego użycie jest w pełni uzasadnione.

Przed podłączeniem rur miedzianych należy zdecydować, czy wykonać to z lub bez lutowania.

Połączenie lutowane

Jedną z pierwszych opcji jest rozważenie połączenia rur przez lutowanie. Należy od razu zauważyć, że istnieją dwa sposoby lutowania rur miedzianych - jest to metoda niskotemperaturowa i wysokotemperaturowa. Jak łatwo się domyślić, różnica między nimi leży w temperaturze, w której występuje lutowanie. W niskich temperaturach elementy ogrzewa się do 300 ° C i stosuje się lutowie o niskiej temperaturze topnienia. Lutowanie wysokotemperaturowe stosuje się do instalacji systemów, które doświadczają znacznych obciążeń, na przykład w przemyśle, wykorzystanie tej techniki do celów prywatnych jest niepraktyczne.

Przy łączeniu miedzianych rur przez lutowanie, z reguły stosuje się elementy łączące, zwane złączkami, lutami na bazie cyny i topnikami. Proces łączenia rur jest następujący.

• Najpierw trzeba wyciąć rury o pożądanym rozmiarze. W takim przypadku należy zachować ostrożność i należy wziąć pod uwagę rozmiar samej złączki.
• Końce podłączanych rur muszą być starannie sprawdzone pod kątem występowania różnych defektów, takich jak pęknięcia, wióry lub zadziory. Ich obecność jest niedopuszczalna, ponieważ może wpłynąć na szczelność połączenia, dlatego w przypadku wykrycia wszystkie usterki muszą zostać usunięte.
• Jeśli końce rur są w porządku, możesz przejść do połączenia. Należy zauważyć, że istnieje kilka opcji połączeń, na przykład, trzeba podłączyć więcej niż dwie rury lub rury o różnych średnicach, dlatego należy wybrać okucia pasujące do celu.
• Koniec rury i wewnętrzna część elementu łączącego są przetwarzane za pomocą strumienia - specjalnego związku, który działa jako środek odtłuszczający, przygotowując powierzchnię do silniejszego połączenia.
• Następnie koniec rury jest wkładany do złączki i podgrzewany. Oprawa jest tak dobrana, aby jej średnica była o 1-1,5 mm większa od średnicy rury. Rury są ogrzewane za pomocą palnika gazowego. Przestrzeń między połączonymi elementami wypełniona jest stopionym lutem. Nowoczesny rynek oferuje wiele gotowych do użycia gotowych stopów lutowniczych, więc nie powinno być z tym żadnych problemów.
• Po równomiernym rozprowadzeniu lutu na całym obwodzie, łączone części należy pozostawić, aż lutowie całkowicie się zestali, tworząc trwałe połączenie.
• Ostatnim krokiem powinno być sprawdzenie połączenia, tzn. Woda musi zostać uruchomiona. W ten sposób będzie nie tylko kontrola, ale także usuwanie resztek topników, które mogą pozostać na wewnętrznej powierzchni rur, co jest niepożądane, ponieważ może powodować korozję.

Połączenie lutowane

Należy również zauważyć, że pomimo faktu, że łączenie rur miedzianych przez lutowanie jest najbardziej niezawodne i celowe w większości przypadków, czasami nie jest możliwe lutowanie i w takich przypadkach można skorzystać z łączenia bez lutowania za pomocą specjalnych kształtek. Zasada działania opiera się na efekcie zacisku wynikającym z połączenia gwintu. Proces połączenia wygląda następująco.

• Po pierwsze, armatura, składająca się zazwyczaj z dwóch części, musi zostać zdemontowana.
• Jedna z części jest umieszczona na rurze. Dokładniej, zakłada się nakrętkę i pierścień zaciskowy.
• Następnie rurka jest wkładana do łącznika, a nakrętka jest zaciskana wzdłuż gwintu.

Zasadniczo do takich łączników przymocowana jest armatura, w ścisłej zgodności z którą należy wykonać całą pracę.

Wskazówka! Połączenie rur w ten sposób nie jest wystarczająco niezawodne, więc nawet najmniejsze zniekształcenia połączenia, a także naruszenie technologii, są niedopuszczalne. Aby uzyskać większą szczelność połączenia gwintowego, można go uszczelnić specjalnymi gwintami, a niedopuszczalne jest, aby nadmiar dostał się do wnętrza rury, ponieważ może to utrudniać swobodny przepływ wody.

Bez względu na to, która metoda połączenia zostanie wybrana, praca powinna zostać wykonana zgodnie z szeregiem ogólnych zasad:

• Do połączenia muszą być użyte rury z tego samego metalu. Jeśli chcesz podłączyć rurę miedzianą do dowolnej innej, musisz wybrać odpowiednią metodę. Na przykład lutowanie nie nadaje się do łączenia rur miedzianych i PVC.
• Jeśli ma się łączyć rury miedziane i stalowe, to stal należy umieścić przed miedzią.
• Zachowaj ostrożność przy dokręcaniu połączeń gwintowanych, szczególnie w przypadku rur o cienkich ściankach.
• Aby nie pomylić się z ilością lutu, długość drutu powinna być równa obwodowi rury.
• Do ogrzewania rur najlepiej jest użyć specjalnego palnika. Zastosowanie konwencjonalnego palnika jest zasadniczo dopuszczalne, ale istnieje ryzyko przegrzania złącza, co komplikuje pracę.
• Rury miedziane są dość kosztowne z materialnego punktu widzenia, dlatego przed rozpoczęciem prac zaleca się wykonanie wstępnych obliczeń ilości materiału. Nie należy zapominać, że elementy łączące mają również pewne wymiary, które również należy wziąć pod uwagę.

Podsumowując, należy stwierdzić, że połączenie miedzianych rur nie jest bardzo skomplikowane z technologicznego punktu widzenia, ale po raz pierwszy mogą wystąpić pewne trudności. Aby uzyskać najbardziej kompletny obraz procesu, możesz skonsultować się ze specjalistami lub przynajmniej obejrzeć wideo na ten temat.

Wideo

Ten film pokazuje proces lutowania miedzianych rur.