Jak uszczelniać rury kanalizacyjne

Kanalizacja musi być całkowicie zamknięta. W przeciwnym razie nie można uniknąć zabrudzeń i zapachów. A jak uszczelniać rury kanalizacyjne? Jakie są opcje i który z nich jest najbardziej skuteczny? Zostanie to omówione w tym artykule.

Używamy taśm do uszczelniania

Wielu ekspertów zaproponuje użycie specjalnej taśmy samoprzylepnej. Taki materiał jest wytwarzany zarówno w zwykły, jak i w postaci folii.

Taśmy samoprzylepne mają kilka zalet:

• są łatwe w użyciu;
• dzięki podstawie z polietylenu mają dobrą wydajność;
• posiadają właściwości dielektryczne i antykorozyjne;
• może być stosowany do uszczelniania praktycznie każdego rurociągu;
• stosowane są nie tylko przy uszczelnianiu połączeń, ale również przy nakładaniu warstwy ochronnej na kołki, gałęzie, wkładki itp.

Nakładanie folii samoprzylepnej odbywa się w następującej kolejności:

• fundacja jest przygotowywana jako pierwsza. Połączenia (lub inne obszary) są oczyszczone z kurzu i brudu. Następnie podstawa musi być wysuszona;
• podczas zwijania taśmy konieczne jest zapewnienie jej stałego napięcia. W tym samym czasie tworzenie fałd i zmarszczek jest niedozwolone;
• nałożenie materiału jest nałożone na poprzednią warstwę, która musi wynosić co najmniej 50%. W wyniku takiego owijania każda sekcja rury będzie pokryta podwójną warstwą taśmy.

Wskazówka! Folia samoprzylepna nie toleruje ekspozycji na promieniowanie ultrafioletowe. Z tego powodu, jeżeli rury kanalizacyjne znajdują się w miejscach narażonych na działanie promieni słonecznych, konieczne jest zapewnienie dodatkowej warstwy ochronnej.

Szczeliwo silikonowe

Najczęściej do uszczelnienia rur kanalizacyjnych (i innych) stosuje się silikonowe uszczelnienie. Materiał ten ma doskonałą przyczepność i łatwo przylega do gładkich powierzchni (metal, ceramika, plastik). Ponadto, szczeliwo silikonowe łatwo przenosi wszelkie szkodliwe działanie mediów korozyjnych i nie obawia się ultrafioletowego promieniowania słonecznego.

Skład materiału obejmuje wiele składników, ale głównym jest kauczuk syntetyczny. Jest odpowiedzialny za podstawową jakość szczeliwa.

Do uszczelniania połączeń i innych odcinków rur kanalizacyjnych stosuje się dwa rodzaje silikonowych uszczelniaczy:

• kwasowy;
• neutralny.

Pierwsza opcja jest droższa. Jest bardziej odporny na działanie środowiska kwaśnego, ale można go używać tylko zgodnie z instrukcjami producenta. Faktem jest, że kwasowe szczeliwo silikonowe nie pasuje do wszystkich powierzchni.

Wskazówka! Materiał neutralny może być stosowany do uszczelniania dowolnych rurociągów i do innych celów. Jest uważany za uniwersalny. Jedynie tam, gdzie jest to niepożądane, jest powierzchnia metalu.

Szczeliwo silikonowe zaczyna twardnieć pod wpływem powietrza i wilgoci. Dlatego rura powinna być szczelnie zamknięta. Materiał jest używany w temperaturze od +5 do +40 stopni. Po prostu nanosi się cienką warstwą na pożądany obszar. Po krystalizacji szczeliwo zamienia się w substancję przypominającą gumę. Jego warstwa niezawodnie i trwale uszczelnia pożądany obszar, nie tracąc swoich właściwości przez długi okres użytkowania.

Inne opcje

Jeśli zastanawiasz się, jak uszczelnić złącza rur kanalizacyjnych, to oprócz dwóch opcji wymienionych powyżej istnieją inne równie popularne.

Wymieniamy główne:

• Żywica epoksydowa. Materiał ten jest dość szeroko stosowany w połączeniach uszczelniających.
• Cement portlandzki. Używany do przygotowywania mieszanek do uszczelniania złączy rurowych z żeliwa.
• Asfalt lany i bitum naftowy. Służy do wypełniania połączeń i gniazd ceramicznych rur.
• Konopie, juta, nitka smoły. Materiał ten jest używany do różnych celów, w tym do zatykania gniazd. Najkorzystniejsze jest zastosowanie kombinacji konopi lub lin jutowych i impregnacji żywicą.
• Siarka techniczna. Jest rzadko używany, głównie do uszczelniania połączeń rur żeliwnych. Przed użyciem siarka techniczna jest kruszona i podgrzewana do temperatury topnienia.

Istnieją inne materiały uszczelniające. Różne masy uszczelniające i masy uszczelniające, materiały tkane i ciekłe, ale są używane znacznie rzadziej.

Tradycyjna metoda uszczelniania połączeń gniazda

Przez wiele lat do uszczelniania gniazd wykorzystywano uszczelnienia. W tym sposobie materiał uszczelniający jest zatkany do głębokości gniazda do 2/3. Pozostała przestrzeń wypełniona jest zaprawą cementową.

Jako materiał uszczelniający stosuje się liny żywiczne lub konopie lub liny jutowe. Do przygotowania roztworu należy cement, cement portlandzki lub cement azbestowy. W tym przypadku gatunek cementu powinien wynosić co najmniej 400. Mieszaninę przygotowuje się wcześniej, a wodę dodaje się tuż przed wlaniem do stawu dzwonowego.

Proces zamykania złącza jest następujący:

• centrum rur względem siebie;
• następnie, do głębokości 2/3, materiał uszczelniający jest ciasno, przy użyciu specjalnego narzędzia - gonitwy lub uszczelnienia;
• następnie gotową mieszaninę cementu rozcieńcza się wodą i wlewa do gniazda;

Aby rozwiązanie się polepszyło i nie pojawiły się pęknięcia na powierzchni, w miejscu połączenia umieszczono wilgotną ściereczkę. Takie uszczelnienie jest dość pracochłonne, ale daje prawie stuprocentową gwarancję, że nie ma wycieków, szczególnie w przypadku stosowania rur żeliwnych.

Eliminacja przecieków

W przypadku wycieku w kanalizacji należy go niezwłocznie naprawić. Oczywiście, jeśli rury są już bardzo zużyte, lepiej jest przeprowadzić kompletny zamiennik. Ale czasami nie ma czasu i pieniędzy. W takim przypadku kilka wskazówek od profesjonalistów może pomóc w uszczelnieniu luki lub przetoki:

1. Jeśli dziura jest mała, możesz użyć starej metody - młotkować w małym drewnianym kołku. W tym samym czasie nie warto robić długo. Kołek wystający wewnątrz rury może spowodować zablokowanie.
2. Jeśli istnieje swobodny dostęp do całej powierzchni rury, można zastosować zwykły bandaż. Obszar problemowy jest owinięty tym materiałem, a następnie bandaż jest impregnowany żywicą epoksydową.
3. Możesz użyć gumki, dodatkowo zabezpieczając ją drutem.

Warto pamiętać, że wszystkie te metody są tymczasowe. Bardziej niezawodne (i przez dłuższy czas) jest blokowanie przetoki przez ułożenie gumowej uszczelki, a następnie mocowanie za pomocą złącza naprawczego lub kołnierza.

Dość często (szczególnie dotyczy to wyrobów z żeliwa lub ceramiki) na powierzchni rur pojawiają się pęknięcia. Mogą być powierzchowne lub stałe. W pierwszym przypadku nie ma wielkiego zagrożenia. Zapach i płyn nie wyciekają z pęknięcia. Bardziej niebezpieczne są solidne pęknięcia.

Aby poradzić sobie z tym problemem, lepiej jest użyć "spawania na zimno". Praca będzie wyglądać tak:

• pęknięcie rozszerza się, obserwując celność;
• obszar problemowy jest suszony i odtłuszczany;
• nałożony wstępnie zmieszany, zgodnie z instrukcją, masa klejąca, która może się utwardzić.

Spawanie na zimno może niezawodnie uszczelnić powstałą szczelinę. Niemniej jednak przy wymianie starych rur kanalizacyjnych nie należy ciągnąć.

Zalecamy przeczytanie:

• lutowanie rur polipropylenowych ogrzewaniem własnymi rękami;
• jak lutować plastikowe rury do kanalizacji.