Rura kanalizacyjna
Jeśli konieczne jest zorganizowanie systemu odwadniającego w łazience, ważne jest, aby zrozumieć, jakie nachylenie rury kanalizacyjnej w mieszkaniu powinno być, w przeciwnym razie mogą wystąpić problemy. Nawet jeśli powstanie wrażenie, że praca będzie prosta, niepoważne podejście do instalacji kąta zejścia z pewnością wpłynie na działanie kanalizacji. W rezultacie stracimy zasoby, czas i wysiłek, ponieważ wszystkie prace będą musiały zostać całkowicie przerobione.
Zazwyczaj ścieki w mieszkaniu działają na zasadzie, która opiera się na zasadzie przepływu wody przez grawitację. Dlatego też, jeśli nachylenie jest niewielkie, woda nie przejdzie sama, a gdy jest duża, system kanalizacyjny nie będzie mógł normalnie pracować.
Określenie kąta nachylenia
Aby kąt był taki, jaki powinien być, należy zrozumieć dane podane w tabelach odniesienia. W nich, z reguły, podano frakcje, które nie są szeroko rozumiane. Ci, którzy są przyzwyczajeni do tego, że kąt powinien być określany w stopniach, mogą nie rozumieć wartości ułamka dziesiętnego. Jednak zrozumienie tego nie jest trudne. Pierwsza cyfra oznacza nachylenie, a druga - długość autostrady w metrach. Można to zilustrować przykładem, w którym 3/1 będzie wyglądać jak 3 cm na metr. Aby zrozumieć całkowite nachylenie, musisz pomnożyć długość rury (do krawędzi lub przed skrętem) o tę wartość.
Wyjaśnimy bardziej szczegółowo. Na przykład całkowita długość rury kanalizacyjnej będzie równa 6,7 m, a spadek będzie wynosił, na przykład, 0,06. Zatem pomiędzy poziomem na początku i końcu systemu kanalizacyjnego powinna istnieć różnica, którą można przedstawić jako formułę:
H = L x k, gdzie L - jest długością rury (6,7 m), k - odchylenie równe 0,06. Dlatego znaczenie H = 6,7? 0,06 = 0,42 m, czyli 42 cm Tak określa się prawidłowe nachylenie rur kanalizacyjnych, a metoda ta nadaje się zarówno do mieszkań, jak i wiejskich chat.
Obliczanie napełniania rur
Podczas montażu rury kanalizacyjnej należy uwzględnić jej wypełnienie. Aby go zdefiniować, utworzono formułę:
y = H / D, gdzie: H - poziom cieczy w rurze i D - jego średnica. Znaczenie y będzie zero, jeśli rura nie jest wypełniona. Jeśli jest wypełniony, to wskaźnik ten wynosi 1. Optymalny zakres wynosi 0,5 lub 0,6.
Taka różnica jest obecna ze względu na szczególne właściwości materiału, z którego wykonane są rury, jak również ich zdolność do tworzenia warstwy granicznej, która może być trzymana bliżej wewnętrznej powierzchni rur.
Nie zaszkodzi wziąć pod uwagę fakt, że szklane lub plastikowe rury wewnątrz są gładsze niż azbest, ponieważ ich powierzchnia jest szorstka. Dlatego wartość zajętości dla pierwszego przypadku wyniesie 0,5, a dla azbestu - 0,6.
Wskaźniki te będą odpowiedzialne za prędkość przepływu ścieków i cieczy przez rury (około 70 cm na sekundę). W rezultacie szybkość wtrętów stałych będzie znacznie mniejsza, co zatrzyma je w zawieszeniu, aby nie mogły przykleić się do wewnętrznych ścian w rurociągu.
Normy
Minimalne nachylenie rur kanalizacyjnych według SNiP będzie zależało od średnicy rury ułożonej w domu. Zgodnie z tymi normami, dla rur o średniej średnicy (około 50 mm) nachylenie będzie wynosić 0,03 m, a dla dużych rozmiarów - 0,02 m.
Rury rozgałęzione
Najlepiej jest używać poziomu do określenia horyzontu (kierowanie laserowe lub normalne). Można również zastosować naprężony przebieg kabla. Gdy rura znajdzie się w pionie, będzie pasować jako standardowa pionowa.
Aby przeprowadzić takie obliczenia, kąt redukcji należy uznać za arcusine w odniesieniu do redukcji, przy jednoczesnym przyjęciu uzyskanej wartości pod kątem prostym, to jest od 90 °. Wynikowa wartość będzie wynikiem, którego potrzebujemy.
SNiP i inne normy wskazują najbardziej akceptowalne dane dla nachylenia rur biegnących na zewnątrz. Te rozmiary mają z reguły większą średnicę niż w komunikacji wewnętrznej.
Wskazówka! Najlepsze nachylenie wynosi od 15 do 25 mm.