Rurki cementowe chryzotylowe: właściwości i zastosowania

Stosowanie rur cementowych z chryzotylu w każdym projekcie według GOST 31416-2009 jest bardzo korzystne, zarówno pod względem technicznym, jak i ekonomicznym - są one dość trwałe (żywotność wynosi około 25-50 lat), a ponadto 2-3 razy tańsza stal, żelazo i polimery. Takie jasne pozytywne cechy są zapewnione zarówno przez charakterystykę technologiczną samego cementu chryzolitycznego, jak i przez cechy konstrukcyjne wszystkich elementów ułożonego rurociągu. Poniżej przyjrzymy się temu bliżej, a dodatkowo zademonstrujemy temat filmu w tym artykule.

Informacje ogólne

Zakres

• Obecny GOST 31416-2009 ustala i definiuje ogólne wymagania dla rur ciśnieniowych i bezciśnieniowych oraz sprzęgieł suchobiegu. Materiały swobodnego przepływu stosowane są w systemach kanalizacyjnych, w kolektorach różnych odwadniających systemów melioracji, w kanałach wentylacyjnych (systemy wentylacji wyciągowej), odwodnieniach w sieciach ciepłowniczych, a także w układaniu kabli i linii do usuwania odpadów.
• Chryzotylowe rury i złączki cementowe, przeznaczone do wysokiego ciśnienia (o grubych ścianach), służą do zaopatrywania miast, miejscowości i zakładów przemysłowych oraz kompleksów rolniczych w gorącą wodę o temperaturze nieprzekraczającej 115 ° C, gdzie ciśnienie robocze nie przekracza 1,6 MPa. Są również wykorzystywane do systemów odwadniających i rur wydechowych, związanych z nimi odwodnień, zsypów do odpadów i tak dalej.

Funkcje techniczne

• Nie wymaga hydroizolacji, ponieważ absolutnie nie podlega korozji;
• Nie jest materiałem przewodzącym;
• Nie wymaga silnej izolacji termicznej - przewodność cieplna cementu chryzolitycznego wynosi tylko 0,8 kcal / (m * h * hail) - instrukcja wskazuje, że jest ona 60 razy mniejsza niż stali;
• Podczas transportu zimnej wody na ścianach nie dochodzi do kondensacji;
• Współczynnik wydłużenia temperatury jest tutaj 12 razy niższy niż stali, dlatego też nie ma potrzeby instalowania drogich kompensatorów wydłużenia temperatury - ten czynnik daje doskonałe zalecenia dotyczące układania bezkierunkowego. Okazuje się, że w tym przypadku cena spada zarówno na sam materiał, jak i na jego instalację ze względu na cechy konstrukcyjne rurociągu;
• Podczas formowania rur mogą występować drobne błędy wielkości, pewne deformacje (wzrost) występują również podczas transportu gorącej wody, ale kompensuje się to w połączeniach sprzęgających za pomocą gumowych pierścieni uszczelniających złącza;
• Wodoodporny. W kontakcie z wodą, materiał tylko zyskuje na wytrzymałości - utwardzanie następuje z powodu fizykochemicznych właściwości cementu chryzolitycznego;
• Podczas transportu wody wewnątrz mikroorganizmów nie rozwijają się, to znaczy, rury nie zarastają. Dlatego też nie występuje dodatkowy opór hydrauliczny;
• Są odporne na agresywne środowiska alkaliczne i słabo kwaśne;
• Zastosowanie rur cementowo-cementowych w różnych miejscach pociąga za sobą redukcję czasu budowy rzędu 35-40%, zmniejsza zapotrzebowanie na sprzęt budowlany o 50-55% i znacznie obniża koszty pracy siły roboczej.

Uwaga Rury z wolnego przepływu cementu Chrysolite w dokumentacji oznaczone są skrótem BNT, a dla nich złączki - BNM lub polietylen MPT. W przypadku rur ciśnieniowych skrót to BT lub TT, a w przypadku sprzęgieł - CAM lub TM.

Tabela parametrów technicznych VT (GOST 31416-2009 według OKP 578600)

Tabela charakterystyk technicznych BNT (GOST 31416-2009 według OKP 578600)

Palowanie

Prace instalacyjne własnymi rękami lub w pracy, czy to ogrzewanie, kanał melioracyjny, zarządzanie kablami, ścieki itd., Są wykonywane prawie na tych samych liniach. To jest kopanie rowu, transportowanie rur ze sprzęgłami na miejsce, wstępna kontrola pod względem integralności, umieszczenie wszystkich elementów w wykopie, kolejna inspekcja, test przepuszczalności i / lub szczelność (w zależności od celu) i zasypanie wykopu.

Rury nie są układane bezpośrednio na dnie wykopu - podkładka z przesianą glebą lub piaskiem jest wstępnie tam załadowana, o minimalnej wysokości 50-60 mm, co umożliwia równomierne rozłożenie ładunku na całym obszarze.

W każdym przypadku układanie odbywa się pod nachyleniem, które z kolei zależy od średnicy rurociągu (ponad 200 mm - 3-4 mm na metr bieżący), jeżeli nie ma naturalnego nachylenia terenu, to jest ono ustawiane w trakcie kopania rowu. Takie nachylenie jest konieczne nie tylko dla ścieków o swobodnym przepływie, ale również dla suchych ścieków - w końcu z pewnością wystąpi wilgoć, która może płynąć w jednym kierunku.

Uwaga Podczas transportu i montażu całego cementu azbestowo-cementowo-chryzotylowego przewody ciśnieniowe muszą być płynnie przesuwane bez ostrych wstrząsów i wstrząsów, niezależnie od sposobu układania - za pomocą dźwigu lub ręcznie.

Sposoby łączenia BNT

Podczas montażu wolnego rurociągu z cementem chryzotylowym w suchej glebie należy zastosować złączki polietylenowe MPT, które mają wewnętrzną przegrodę do łączenia końców. W przypadku związku MPT powinien on być przechowywany w gorącej wodzie, korzystnie do 100 ° C, aby nieznacznie się zwiększył i stał się plastyczny (jest również podgrzewany za pomocą palnika).

Ogrzane sprzęgło umieszcza się na rurze tak, aby opierało się o koniec z przegrodą, a następnie koniec drugiej rury jest tam wprowadzany, aż się zatrzyma - po ochłodzeniu plastiku połączenie można uznać za gotowe.

Podczas montażu na wszystkich innych glebach stosuje się sprzęgła bezskrętkowe z cementem chryzotylowym (BNM). Ich montaż można przeprowadzić bez łączenia materiałów, jeśli celem BNM jest tylko utrzymanie płaskiej linii, ale we wszystkich innych okolicznościach do klejenia stosuje się różne bitumy, masy uszczelniające lub zaprawy cementowo-piaskowe.

Bitum jest uważany za najbardziej niezawodny w przypadku wiązki - wlewa się go do rękawa w stanie gorącym (stopionym) w otworach wykonanych na tej samej linii.

Przed dokowaniem na krawędziach BNT wyznaczają położenie BNM - tak będzie ono zlokalizowane po zakończeniu prac instalacyjnych, następnie umieści się sprzęgło wzdłuż tych znaków, a aby je wyśrodkować - położyć zrębki na obwodzie. Konieczne jest pozostawienie szczeliny montażowej pomiędzy rurami o grubości od 3 mm do 5 mm, w której klej będzie później przenikał - będzie to również służyło jako uszczelniacz i bufor.

W celu uszczelnienia szczeliny, oprócz roztworu spoiwa, nacięcie jest wciskane w szczelinę - konopie, szmaty lub pakuły, odchodząc od krawędzi o około 1/3 odległości od długości mankietu na tym końcu. Następnie stopiony bitum zaczyna być wlewany do jednego wywierconego otworu i robi to aż do momentu, gdy zacznie wypływać z innego otworu - to znaczy, że wnęka jest wypełniona do pojemności.

Po wylaniu złącze powinno pozostać nieruchome, aby utwardzić bitum, a temperatura powinna być naturalna, a krawędzie złącza powinny być uszczelnione, na przykład przez owinięcie szerokiej (50-70 mm) taśmy żywicznej.

W przypadku, gdy jako spoiwo stosuje się zaprawę cementowo-piaskową, otwory w złączu nie są wiercone - po prostu nakłada się na mieszaninę ułożoną na obwodzie. Krawędzie również w tym przypadku zbliżają się do rozwiązania.

Metody montażu W

W zależności od ciśnienia roboczego, rury ciśnieniowe dzielą się na dwie grupy: a) dla rur wodociągowych, które zawierają oznaczenia VT6, VT9, VT12, VT15; b) dla rurociągów ciepłowniczych: TT3, TT6, TT9, TT12, TT16.

Tabela klasyfikacji

Do montażu rurociągów wysokociśnieniowych z cementu chryzotylowego do łączenia stosuje się złączki z podobnego materiału, które są aktywowane zgodnie z zasadą samo-konsolidacji. Tak więc, przy ciśnieniu roboczym 6 kgf / cm², 9 kgf / cm², 12 kgf / cm² i 15 kgf / cm² Stosuje się łączniki do dwóch lub czterech rowków do pierścieni uszczelniających. Ale w przypadku rury grzewczej o ciśnieniu roboczym 16 kg / cm² wytwarzają specjalne, dłuższe połączenia, w których dwa rowki są nieco szersze niż zwykle.

Fragmentarna figura u góry pokazuje połączenie sprzęgające wysokociśnieniowych rur z cementu chryzotylowego. Pierścienie gumowe do uszczelnienia złącza są dostarczane przez producenta w komplecie ze sprzęgłem, bez względu na to, kto je wytwarza - sam zakład lub przedsiębiorstwo trzecie.

Instalacja rurociągów wysokiego ciśnienia może być prowadzona na dwa sposoby - pod ziemią i nad ziemią - odpowiednio układem kanałowym i bezkanałowym, a druga opcja jest realizowana za pomocą podpór o określonej wysokości. Najpopularniejszą można nazwać instalacją podziemną - po pierwsze jest to najlepsze rozwiązanie estetyczne, a po drugie jest to pełne wykorzystanie wszystkich pozytywnych właściwości technicznych materiału.

W przypadku instalacji bezkanałowej istnieją znaczne ograniczenia, na przykład niemożliwe jest wykonanie kładzenia nad drogami, liniami tramwajowymi, torami kolejowymi, sektorem mieszkaniowym i tak dalej.

Zewnętrzna uszczelka zajmuje dużo przestrzeni użytkowej, ale w niektórych przypadkach po prostu nie można jej odmówić z przyczyn technicznych i są one zamontowane na specjalnych wspornikach, tak zwanych gniazdach, które stoją po obu stronach, a stalowa taśma jest przymocowana między nimi w celu zamocowania.

Najczęściej takie układanie odbywa się na terenie zakładów przemysłowych, poza miastem, aw skrajnych przypadkach wzdłuż domów, między chodnikiem a jezdnią.

W przypadku cysterny instalacja podziemna, rury wysokociśnieniowe z cementu chryzotylowego są ułożone dokładnie tak, jak są bez ciśnienia - na podkładce z przesianej ziemi lub piasku. Ale w tych sytuacjach, gdy stalowy rurociąg jest demontowany i zastępowany cementem chryzotylowym, często pozostają tace, które można ponownie wykorzystać.

Uwaga Czasami można usłyszeć pytanie, jaka jest różnica między cementem chryzotylowym a rurami azbestowo-cementowymi? Zainteresowane osoby można uspokoić - nie ma tu różnicy, jest to ten sam materiał.

Wniosek

Po przeczytaniu tego artykułu i obejrzeniu klipu wideo, z pewnością zrozumiałeś, jakie są rury z cementu chryzotylowego i do jakich celów są używane. W gospodarstwie domowym są one zwykle używane do wylewania fundamentów kolumnowych (pala) jako obudowy, a także do słupków, na przykład do ogrodzenia lub łuku winogronowego.