Rury miedziane do ogrzewania: cechy aplikacji i podstawowe
Według statystyk rury miedziane do ogrzewania i zaopatrzenia w wodę są znacznie mniej powszechne niż odpowiedniki ze stali i polimerów. Tymczasem eksperci są zgodni co do tego, że miedź jest najlepszym materiałem do hydrauliki.
Co zatem tłumaczy fakt, że produkty wykonane z tego metalu nieżelaznego są używane rzadko? Powód jest oczywisty - koszt instalacji, a także koszt ukończonego rurociągu jest wysoki i nieopłacalny dla wszystkich.

Dlaczego więc instalacja ogrzewania z rur miedzianych jest droga i jakie są zalety takich systemów?
Klasyfikacja
Nowoczesne ogrzewanie rurami miedzianymi wymaga profesjonalnej instalacji i właściwego doboru wszystkich elementów konstrukcyjnych, które mogą być zaangażowane w montaż systemu. W celu ułatwienia wyboru części potrzebnych do montażu systemu grzewczego opracowano specjalną klasyfikację.
Rury miedziane, według standardowych rozmiarów, klasyfikowane są według następujących modyfikacji:
- Grubościenne produkty o grubości ścianki do 1,5 mm służą do układania systemów grzewczych w poszczególnych obiektach budowlanych.. Produkcja takich produktów odbywa się zgodnie z GOST 617 - 90. Przy wytwarzaniu tych rur stosowane są takie gatunki miedzi jak M1, M2 i M3.
- Produkty cienkościenne różnią się od grubościennych analogami tylko grubością ścianki, w tym przypadku nie przekracza ona 0,7 mm.. Takie produkty są stosowane w autonomicznych systemach ogrzewania w małych pomieszczeniach, w których można ustawić niskie parametry ciśnienia nośnika ciepła.
Ważne: Cena rur jest w dużej mierze zdeterminowana przez rodzaj użytego metalu, ale w tym przypadku znak nie wskazuje na specjalne właściwości, ale raczej wskazuje na zawartość zanieczyszczeń w stopie. Dlatego przepłacanie za markę nie ma większego sensu.
Zgodnie z metodą produkcji rury dzielą się na:
- wyciągnięte modyfikacje - oznaczone indeksem "C" i wykonane są ze spawanych półfabrykatów;
- modyfikacje na zimno walcowane są oznaczone indeksem "D".
Również przy wyborze rur miedzianych do produkcji systemów grzewczych należy wziąć pod uwagę, że modyfikacje od bardziej plastycznych iw konsekwencji prostych stopów w przetwarzaniu i modyfikacje od bardziej sztywnych stopów są na rynku.
Zalety i wady

Jak już wspomniano, koszt rur miedzianych do ogrzewania jest wysoki i jest to prawdopodobnie ich jedyna wada. Z drugiej strony, czy to naprawdę wadą, że system grzewczy, który nabyłeś, będzie prestiżowy i ekskluzywny?
Wraz z wysokimi kosztami istnieje wiele zalet, wśród których zauważamy:
- doskonały wygląd;
- absolutna odporność na procesy korozyjne (miedź, gdy jest utleniona, nie rdzewieje, ale jest niszczona szlachetną patyną, co czyni ją jeszcze bardziej atrakcyjną);
- wysokie przewodnictwo cieplne, aw rezultacie lepsze przenoszenie ciepła do ogrzewanego pomieszczenia;
- bezpieczeństwo ekologiczne, ponieważ taki metal po ogrzaniu nie uwalnia toksyn i alergenów do środowiska;
- odporność na negatywne skutki chlorowanej wody i odczynników rozpuszczonych w środku grzewczym scentralizowanego ogrzewania;
- pomimo złożoności prac instalacyjnych istnieje możliwość zrobienia tego samemu;
- długa żywotność systemu do stu lat, pod warunkiem właściwej instalacji.
Funkcje instalacji
Instalacja miedzianych rur grzewczych zależy w dużej mierze od rodzaju zastosowanych złączek.
Największe znaczenie mają złącza do połączeń zaciskanych (zaciskanych) do połączeń gwintowanych i do lutowania.
Ważne: Niezależnie od wybranej metody instalacji, należy upewnić się, że użyte złączki są również miedziane. Jeśli rury i kształtki wykonane są z różnych metali, spowoduje to szereg reakcji elektrochemicznych, które osłabią integralność rurociągu.
- Połączenie ściskane wykonuje się za pomocą specjalnych szczypiec do zaciskania, za pomocą których łącznik jest dociskany do rury wzdłuż całego promienia. Pomimo pozornej prostoty procesu, ogrzewanie z rur miedzianych własnymi rękami może być zebrane tylko za pomocą specjalnego narzędzia.

Przed obcięciem krawędź rury jest czyszczona za pomocą lampy i wycierana za pomocą rozpuszczalnika. Następnie pasuje noszone na siedzisku i zaciskane.
Połączenie jest mocne i trwałe, ale jednorazowe. Dlatego przed zamocowaniem elementów łączących na rurach należy dokładnie zmierzyć wszystko.

- Połączenie gwintowe jest o wiele trudniejsze do wykonania niż obciskanie, ponieważ będziesz musiał przeciąć nić.
Ważne: Zaleca się wykonywanie gwintowania grubościennych rur miedzianych, ponieważ cienkie ściany mogą zostać zgniecione lub przycięte przy niewystarczającym doświadczeniu instalacji.
Nawlekanie odbywa się za pomocą matryc do rur - specjalnego urządzenia z uchwytami i nożami. W nowoczesnych zestawach stosuje się specjalne wkładki dobierane zgodnie ze skokiem gwintu i średnicą rury.
Zasada używania tego narzędzia jest następująca: stosujemy olej silnikowy na metalu, ustawiamy narzędzie i przewijamy do przodu o kilka zwojów do przodu i odwrotnie. Potem znowu robimy kilka obrotów do przodu i jeden zawracamy.
Złączki gwintowane są nakręcane na gwinty gwintowane za pomocą taśmy uszczelniającej. Niektóre okucia zapewniają gumowy pierścień uszczelniający i w tym przypadku nie jest wymagana taśma fum.

- Lutowanie rur miedzianych jest najskuteczniejszą, ale jednocześnie czasochłonną metodą.. Wymagane są narzędzia takie jak palnik gazowy, obcinak do rur, pogłębiacz i Scotch Bright. Z materiałów innych niż rury i kształtki będziesz potrzebował lutów lub topników.

- Potnij rurę i sfazuj wzdłuż krawędzi.
- Oczyszczamy krawędź Scotch Bright, aby błyszczeć i zrobić to samo z wewnętrzną objętością oprawy.
- Nałożyć lut na siedzisko i założyć rurkę montażową.
- Ogrzewamy miejsce lutowania palnikiem gazowym, dopóki lut nie pojawi się na zewnątrz.
- Podczas gdy metal jest gorący, usuń nadmiar lutu za pomocą szmat.
Wniosek
Teraz wiesz, czym są rury miedziane do ogrzewania i jak z nich zmontować jeden hermetyczny system. Masz jakieś pytania? Więcej przydatnych informacji można znaleźć, oglądając wideo w tym artykule.