Rury żeliwne do ścieków: zalety i różne techniki instalacji

Pomimo faktu, że ostatnio główna część rynku jest wykonana z wyrobów z tworzyw sztucznych i ceramiki technologicznej, żeliwne rury do systemów kanalizacyjnych, a także stal z powłoką antykorozyjną, nadal są szeroko stosowane. W naszym artykule rozważymy cechy tych produktów, zwracając szczególną uwagę na zalety operacyjne i efektywną technologię instalacji.

Cechy żeliwnych sieci kanalizacyjnych

Wymagania prawne

Produkcja części do rurociągów żeliwnych jest regulowana przez szereg dokumentów regulacyjnych. Najczęściej używany GOST 6942-98, który określa metodę produkcji i parametry techniczne rur, ale równolegle z nim należy skupić się na innych standardach.

Zgodnie z tymi normami produkty muszą spełniać szereg wymagań:

• Średnica nominalna - od 65 do 1200 mm.
• Długość produktu - od 2 do 6 m.
• Grubość ścianki - od 6,7 do 31 mm. W zależności od tego parametru rozróżniane są szczegóły klas LA, A i B (najcięższe i najbardziej niezawodne).
• Obliczeniowe ciśnienie robocze wynosi 1 lub 1,6 MPa. Podczas sprawdzania projektu przechodzi test pod ciśnieniem od 2,5 do 4 MPa.

Zwróć uwagę! Odmiany bezciśnienia (GOST 6942.0-69) wytwarza się pod ciśnieniem roboczym nie większym niż 0,1 MPa.

• Połączenie - w kształcie dzwonu lub kołnierza.
• Ciśnieniowe ciśnieniowe rury wodne według GOST 9583-75 mogą mieć inną konfigurację zewnętrznej części gniazdowej: mogą być wykonane w postaci zbocza lub w postaci półki. Jednocześnie konieczne jest utworzenie kroku wewnątrz gniazda w celu uzyskania bardziej niezawodnego połączenia.

Rury takie wytwarza się metodą odlewania półciągłego lub odśrodkowego w formach piaskowych. Zastosowanie tych technologii pozwala uzyskać produkty o bardziej wytrzymałych i niezawodnych ścianach, które mogą skuteczniej wytrzymywać ciśnienie wewnętrzne.

Instalacja systemów gniazd

Instrukcje dotyczące instalacji rurociągów kanalizacyjnych w dużej mierze zależą od rodzaju rur, z których będziemy korzystać do renu tego zadania. W tej sekcji skupimy się na montażu systemu flary, a poniżej omówimy różne odmiany.

Montaż żeliwnych rur kanalizacyjnych odbywa się w ten sposób:

• Koniec jednej rury jest wsuwany w przedłużenie drugiego, aż się zatrzyma i wypoziomuje.
• Szczelinę wypełnia hol, uderzając nią za pomocą specjalnej łopaty i drewnianego młotka. Około 2/3 objętości należy ułożyć materiał zaimpregnowany smarem lub innymi smarami, aw górnym trzecim - suchymi włóknami.
• Następnie wykonujemy uszczelnienie za pomocą zaprawy cementowej (klasa nie może być niższa niż M300 - M400). Skompresuj roztwór, a następnie przykryj wilgotną szmatką.
• Pełne suszenie trwa około miesiąca, ale po półtora do dwóch tygodni można odsłonić komunikację z obciążeniami operacyjnymi.

Oprócz opisanej procedury dopuszczalne jest uszczelnianie połączeń między częściami za pomocą odpornych na wilgoć uszczelniaczy na bazie silikonu. Szczelność (to znaczy zatykanie gniazda) z ołowiem jest również niezawodna, ale ta technika była ostatnio coraz częściej odrzucana, biorąc pod uwagę toksyczność metalu i możliwą szkodę dla środowiska.

Kanały dentystyczne

System SML Beozrastrubnaya, który jest stosowany w nowoczesnym budownictwie, można również zmontować ręcznie.

• Do połączenia stosuje się zacisk, składający się z metalowej części mocującej z jednym lub dwoma śrubami, a także z wewnętrznej uszczelki wykonanej z chemoodpornej gumy.
• Podczas instalacji dwie części rurociągu układa się na styk, po czym na górze nakładany jest zacisk, a łączniki są dokręcone.
• Konwencjonalne zaciski są przeznaczone do stosowania w systemach bezciśnieniowych o ciśnieniu do 0,1 bara. Jednak przy instalowaniu miseczek zaciskowych o specjalnej konfiguracji górny limit ciśnienia można podnieść do 10 barów - prawda, a cena tego projektu znacznie wzrośnie.

Zastosowanie tej techniki ułatwia nie tylko układanie komunikatów, ale także wymianę uszkodzonego odcinka: aby usunąć rurę, wystarczy poluzować kilka śrub.

Cechy działania żelaza

Rury z żeliwa szarego, jak również produkty stosowane w instalacji systemów odwadniających, mają kilka zalet.

Do najbardziej istotnych należą:

• Po pierwsze, sam materiał wyróżnia się wysoką odpornością na korozję, aby odróżnić go korzystnie od stali.
• Grube ścianki konstrukcji zapewniają margines bezpieczeństwa, co jest jednym z warunków trwałości całego systemu..

Zwróć uwagę! Ponadto, zwiększając grubość ścianki, poziom hałasu jest zmniejszany, nawet przy odprowadzaniu dużych mas wody.

• Rura z żeliwa nie pali się, nie topi się, nie emituje toksyn po ogrzaniu. Ponadto materiał charakteryzuje się minimalnymi odkształceniami temperatury, ponieważ wykończenie materiałów gipsowych wokół rurociągu nie zapada się z czasem.
• Zastosowanie nowoczesnych zacisków do instalacji bez wiertła pozwala na maksymalną szczelność wszystkich połączeń.

Jednak nie zapomnij o minusach:

• Pomimo wytrzymałości mechanicznej, żeliwo nie toleruje uderzenia. Istnieje więc ryzyko, że rura pęknie w wyniku upadku ciężkiego przedmiotu lub wibracji.

Zwróć uwagę! Z tego powodu absolutnie nie zaleca się używania tego materiału do organizowania komunikacji w obszarach o wysokiej aktywności sejsmicznej.

• Żeliwo ma znaczną masę i dlatego może być montowane tylko na konstrukcjach o dobrej nośności.
• Naprawa żeliwnych rur instalacyjnych jest o wiele bardziej pracochłonna niż przywrócenie integralności połączeń polimerowych lub stalowych. Spawanie nie działa tutaj, więc trzeba zmienić całą rurę lub założyć kołnierz z uszczelką.

Wniosek

Stosując żeliwne rury do odprowadzania ścieków według GOST, zapewniamy znaczny margines bezpieczeństwa dla wzniesionego systemu odwadniającego. Oczywiście proces instalacji będzie o wiele bardziej czasochłonny niż w przypadku zastosowania produktów polimerowych lub metalowo-plastikowych, ale taka komunikacja nie potrwa dłużej (patrz także artykuł Żeliwo rur kanalizacyjnych: ich rodzaje i 4 podstawowe zasady działania).

Jeśli więc dodatkowa praca Cię nie przeraża i zdecydujesz się na użycie tego materiału, zalecamy uważne przestudiowanie wideo w tym artykule, aby uzyskać więcej informacji.