Brudna woda w studni: źródła zanieczyszczeń i technologia

Podczas działania źródła jego właściciel może mieć wiele pytań - na przykład, dlaczego woda ze studni zmienia kolor na zielony lub co powoduje metaliczny smak. A ponieważ problemy z tej serii pojawiają się niemal w każdym obszarze, warto je wcześniej zbadać.

Przyczyny spadku jakości wody

Nawet przy idealnej pracy odwiertu wcześniej czy później można zauważyć obniżenie jakości wody. Co więcej, może objawiać się na różne sposoby, w zależności od przyczyn.

Poniżej postaramy się rozważyć najczęstsze opcje:

• Najczęściej występują zanieczyszczenia mechaniczne.. Jest to konsekwencją procesu zamulania - akumulacji w dolnej warstwie dużej ilości drobnego piasku, mułu i gliny. Przy silnym zamuleniu małe granulki wpadają do wiadra lub pompy, a woda staje się raczej mętna.

• Biała woda w studni to kolejny znak, że minerały glebowe dostają się do źródła.. Taka zmiana koloru może być spowodowana faktem, że odwiert nie został osiągnięty do wymaganej głębokości, lub przez infiltrację roztworu glebowego przez skały węglanowe i wejście do wody przez połączenia betonowych pierścieni studni.
• Skutki zanieczyszczenia bakteryjnego wyglądają inaczej. Z reguły obserwuje się je przy rzadkim stosowaniu źródła i stagnacji wody. W takim przypadku woda staje się zielona i nieprzyjemny zapach. Głównym powodem jest nagromadzenie odpadów bakterii i mikroskopijnych glonów.

• Rezultatem pracy innych drobnoustrojów - bakterii żelaza i siarki - może być zapach siarkowodoru i filmu na wodzie w studni. Te mikroorganizmy istnieją dzięki energii reakcji chemicznych, a jednocześnie przekształcają nierozpuszczalne formy żelaza i siarki w rozpuszczalne. W rezultacie - aktywna emisja gazów i zmiana barwy.

Zwróć uwagę! Nieznacznie żółtawa, tak zwana torfowa woda w studni nie ma związku z żelaznymi bakteriami. Obecność jasnożółtego odcienia jest konsekwencją bliskiego horyzontu torfu. Kwas huminowy rozpuszcza się, wnika do wody i ją maluje.

• Słona woda w studni może również pojawiać się z kilku powodów.. Jest to albo przejście horyzontu solnego (wtedy smak będzie notowany stale), albo wnikanie nawozów potasowych do wody z pobliskich pól. W drugim przypadku musisz poważnie pomyśleć o uszczelnieniu całej obudowy.

Jak widać, może być wiele przyczyn. Dlatego eksperci odradzają wszelkie problemy (gorzka woda w studni, nieprzyjemny zapach itp.), Aby wykonać pobieranie próbek i przenieść je do analizy w laboratorium SES. Oczywiście cena takiego badania będzie raczej duża (od 2,5 do 10 tysięcy rubli), ale wtedy możemy tak dokładnie ustalić przyczynę problemów.

Kontrola zanieczyszczeń

Środki zapobiegawcze

Z reguły zaczynają walkę ze skażeniem wody studziennej tylko wtedy, gdy jej konsekwencje stają się widoczne. W rzeczywistości właściwe ułożenie źródła jest niezawodnym ubezpieczeniem w przeważającej większości problemów.

Instrukcja musi być wykonana wyraźnie - wtedy wszystko będzie dobrze:

• Przed rozpoczęciem prac konieczne jest przeprowadzenie badań warstwy wodonośnej lub przynajmniej inspekcja studni, które już istnieją w sąsiednich obszarach. Pomoże Ci to zaplanować pracę i uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek, takich jak ruchome piaski, torfowiska itp.

Zwróć uwagę! Czasami trzeba całkowicie zrezygnować z idei kopania studni i kupić droższą studnię.

• Konieczne jest wykopanie studni w taki sposób, aby warstwa wodonośna była całkowicie pokryta. W przeciwnym razie, jeśli nie dojdziemy do warstwy wodoodpornej, zamulanie będzie kontynuowane prawie stale.
• Wyposażając obudowę, musisz dokładnie uszczelnić połączenia betonowych pierścieni. Konieczne jest również przetwarzanie zewnętrznej strony betonu, w przeciwnym razie pojawi się bardzo szybko brązowa woda w studni.
• Wzdłuż obwodu studni należy wykonać betonowy chodnik. Zapobiegnie to przenikaniu deszczu i stopieniu wody, co oznacza, że ​​minerały z powierzchni nie wpadną do środka.

Czyszczenie i zwalczanie zamulenia

Walka z zanieczyszczeniem wody studziennej własnymi rękami jest całkiem możliwa.

W takim przypadku konieczne jest rozpoczęcie od prostego czyszczenia mechanicznego, a następnie dezynfekcji:

• W pierwszym etapie wypompowujemy wodę do minimalnego poziomu. Idealnie, dno powinno wyglądać z warstwą mułu i gliny.
• Po przepompowaniu wykonujemy wstępną dezynfekcję, wlewając wybielacz do studni i zamykając ją na jeden dzień.
• Po 24 godzinach przewietrzamy kopalnię i przystępujemy do obróbki ścian. Schodząc po schodach lub w wiszącym kołysce, usuwamy ze ścian skrobaki i szczotki z osadów alg, złóż surowców mineralnych itp.
• Pocieramy szczeliny, pęknięcia i szczeliny między betonowymi pierścieniami i uszczelniamy je szybkoschnącym uszczelniaczem zawierającym "płynne szkło" lub podobne związki.
• Od dołu gromadzimy wszystkie muły i wszystko, co się tam dostało podczas czyszczenia ścian. Wszystko, co jest zebrane - włożyć do wiadra i podnieść na powierzchnię na linie.

Wskazówka! Podczas pracy na głębokości konieczne jest przestrzeganie instrukcji bezpieczeństwa. Konieczne jest stosowanie kombinezonu, trwałych butów, środków ochrony osobistej itp. Powinieneś także zadbać o obecność partnera, który nas ubezpieczy.

Ponadto przeprowadzamy wielokrotną dezynfekcję:

• Rozwiązaniem wybielacza lub nadmanganianu potasu pokrywamy wszystkie ściany.
• Resztę roztworu wylewa się na dno.
• Zamknąć wieko studni na dzień lub dwa.
• Po zakończeniu tego okresu otwórz wieko szybu i wykonaj wentylację.

Następnie musimy przeprowadzić rollout.

Instrukcja w tym przypadku jest prosta:

• Pompa drenażu ustawiona na jak najniższym poziomie.
• Rozpoczynamy wypompowywanie, upewniając się, że glina i piasek wznoszą się razem z wodą.
• Zatrzymujemy pracę pompy tylko po wypłynięciu czystej wody z węża.

W końcowej fazie zasypiamy na dnie żwirowego filtra do studni, która wykona zadanie czyszczenia mechanicznego. Oczywiście żwir nie poradzi sobie ze złożonymi zanieczyszczeniami, ale zardzewiała woda w studni zawierającej nierozpuszczalne żelazo zostanie oczyszczona do akceptowalnego poziomu jakości.

Wskazówka! Żwir filtrujący musi zostać przepłukany, a nie jednokrotnie. Nie należy również używać wypełnienia kamieni wapiennych, w przeciwnym razie nie będzie można uniknąć pojawienia się oleistego filmu na powierzchni wody.

Obróbka końcowa wody

Jeśli wszystkie te działania nie przyniosły pożądanego efektu, problem dotyczy samej wody.

Wysoka zawartość substancji rozpuszczonych może być bardzo nieprzyjemna i powinna być zwalczana za pomocą złożonych metod:

• Najprostszy sposób na osiadanie cieczy. W tym celu woda ze studni podawana jest w dużym pojemniku, z którego ogrodzenie powstaje dopiero po pewnym czasie. Część zawieszonych zanieczyszczeń opada na dno, skąd może być łatwo usunięta przy regularnym czyszczeniu.
• O wiele trudniej jest poradzić sobie z wysoką zawartością żelaza i siarki w stanie rozpuszczonym. Z reguły w tym celu stosuje się filtry z wypełniaczami opartymi na węglu aktywnym.
• Jednak dodatkowe utlenianie jest konieczne, aby usunąć większość żelaza, siarkowodoru i innych gazów. Dlatego przed wyjęciem żelazka ze studni umieszcza się go w hermetycznie zamkniętym pojemniku, do którego wchodzi powietrze z pompy. Nasycenie wody tlenem przyczynia się do ostatecznego utleniania substancji i ich wytrącania.

• Zamiast utleniania tlenu można użyć odczynników chemicznych. W tym celu najbardziej pożądane są podchloryn sodu, nadtlenek wodoru, nadmanganian potasu itp.
• Jednostki ozonu są jeszcze bardziej skuteczne, ale są bardzo drogie. Z tego powodu czyszczenie ozonem jest stosowane tylko w dużych przedsiębiorstwach.

Jeśli żadna z tych metod nie pomaga, wtedy pozostaje tylko zagotować wodę. Jednak warto skorzystać z tej metody tylko wtedy, gdy nie pomaga żadna inna technologia.

Wniosek

Czerwona woda w studni, pojawienie się nieprzyjemnego zapachu, film na powierzchni - wszystko to oznaki znacznego zanieczyszczenia. W większości przypadków możesz z nim walczyć, ale musisz dokładnie przeanalizować sytuację i podjąć wysiłek. Film w tym artykule zawiera dodatkowe informacje na ten temat, które będą przydatne każdemu, kto interesuje się technologiami uzdatniania wody.