Która fajka jest lepsza dla studni

Wdrożenie na miejscu autonomicznego źródła zaopatrzenia w wodę, w przypadku braku scentralizowanego, realizowane jest poprzez wiercenie własnej studni. Jest to złożona struktura hydrauliczna. Nie wystarczy wiercić studni, trzeba ją chronić przed zrzucaniem gleby, woda wpływa do studni z horyzontów leżących, w tym górnych wód. Rurę o średnicy mniejszej niż średnica studzienki wprowadza się do studzienki. Ten proces nazywa się obudową, a rurą - obudową. W obudowie w dół pompy znajdują się przewody robocze, przez które dostarczana jest woda. Warunki geotechniczne w różnych miejscach mogą różnić się składem gleby, głębokością warstwy wodonośnej, składem chemicznym gleby i wody, poziomem wód gruntowych i falowaniem gleb. Właśnie te parametry, a także technologia wiercenia, powinny decydować, które rury są najlepsze do wyboru.

Gatunek

Jako rury osłonowe należy stosować rury wykonane z następujących materiałów:

• stal;
• cement azbestowy;
• plastik.

Istnieje kilka wymagań dotyczących rur:

• Trwałość - żywotność musi przekraczać żywotność studni (do 50 lat).
• Szczelność - rury nie powinny przepuszczać wody, w tym połączeń między sobą. Woda nie powinna przedostać się do studni z leżących na niej warstw.
• Wytrzymałość - rury muszą wytrzymać nacisk gruntu na całej długości studni.
• Przyjazny dla środowiska - materiał rury nie powinien wpływać na jakość wody w studni.

Znając parametry techniczne i parametry różnych materiałów, łatwiej będzie zdecydować, które rury zastosować.

Stal

Metal - najbardziej niezawodny, sprawdzony w czasie materiał. Stalowa rura służy ponad 50 lat, utrzymując wodę w czystości i wytrzymując wszelkie obciążenia. Rury zaleca się stosować na trudnych podłożach do studni artezyjskich o różnej głębokości. Rury wykonane ze stali "czarnej", ocynkowanej, emaliowanej i nierdzewnej różnią się.

Rury ze stali nierdzewnej są bardzo drogie, ocynkowane mogą przyczyniać się do zanieczyszczenia wody tlenkiem cynku, emaliowane, gdy rdzewieje się bardzo szybko. Wady rur stalowych obejmują dużą wagę i wysokie koszty.

Pojawienie się rdzy na rurach nie powinno być uważane za niebezpieczne zjawisko dla wody, ponieważ rdza nie rozpuszcza się w wodzie i jest łatwo filtrowana. W przypadku rur stalowych łatwiej jest naprawić szyb.

Cement azbestowy

Niezawodny, trwały materiał, którego żywotność jest nieograniczona. Rury cementowe azbestowe są chemicznie obojętne, nie mają wpływu na jakość wody. W porównaniu do rur metalowych mają one znacznie niższy koszt.

Wady rur azbestowo-cementowych to ich kruchość, która ogranicza funkcjonalność podczas eksploatacji. Grube ścianki rur wymagają wiercenia większej średnicy otworu niż rury stalowe i plastikowe. Rura cementowa azbestowa nie może być stosowana jako kolumna filtracyjna na dnie studni, więc jedyną opcją jest zastosowanie do studni artezyjskich o głębokości do 100 m. Ograniczenie głębokości jest spowodowane kruchością materiału przy wysokim ciśnieniu gruntu.

Większość wiertaczy nie wie, jak pracować z cementem azbestowym, łącznikami do łączenia, ponieważ rury wymagają dużej staranności. Dlatego te rury nie są szeroko stosowane.

Rozbieżne opinie na temat ekologiczności tego materiału. Ponadto średnica odwiertu pod rurą z cementu azbestowego musi być duża, co zwiększy koszt wiercenia.

PVC

Tworzywa sztuczne to stosunkowo nowy obiecujący materiał, z którego rury produkowane są od kilkudziesięciu lat. Tworzywo, z którego wykonane są rury, dzieli się na:

• nieplastyfikowany polichlorek winylu (PVC);
• polietylen niskociśnieniowy (HDPE);
• polipropylen (PP).

Zastosowanie tworzywa jako materiału na obudowę ma większość zalet stali i rur azbestocementowych.

Rury z tworzyw sztucznych nie podlegają korozji, są wytrzymałe, lekkie i niedrogie. Są one jednak mniej odporne na naprężenia mechaniczne i mają mniejszą wytrzymałość niż metalowe rury.

Kiedy gleba jest narażona na działanie rur, istnieje duże prawdopodobieństwo, że zarówno punkt, jak i przemieszczenie warstw gleby ulegną deformacji (odkształcenie rury na dużej odległości). W związku z tym zastosowanie plastiku jest możliwe w przypadku studni o głębokości 50-60 m przy braku pływaków, falujących gruntów.

Aby dowiedzieć się, która obudowa będzie optymalna, należy dokładnie przeanalizować parametry gleby, głębokość i średnicę przyszłości, doświadczenie sąsiadów w otworach wiertniczych i możliwości finansowe. W przypadku głębokich studni artezyjskich nie ma alternatywy dla rur stalowych. W studniach do wapienia o głębokości do 100 m, oprócz metalowych, można stosować rury azbestocementowe. W studniach wierconych w prostych glebach o głębokości do 50-60 m lepiej jest używać plastikowych rur. Jeśli gleba jest złożona, falująca lub ruchoma, wówczas nie można uniknąć stosowania rur stalowych.

Wideo

W zamieszczonym filmie, dowiesz się szczegółów wyboru rur do studni: