Oczyszczanie wody ze studni: główne zanieczyszczenia i

Oczyszczanie wody ze studni w wiejskim domu to niezbędna procedura, która zapewnia użytkownikom dostęp do źródła czystej wody pitnej. Obecny pogląd, że wody gruntowe nie wymagają oczyszczania, jest błędny.

Porozmawiamy o tym, jakie zanieczyszczenia są typowe dla studni i jak sobie z nimi radzić.

Typowe zanieczyszczenia i metody czyszczenia

Żelazo

Żelazo jest najczęstszym minerałem w skorupie ziemskiej..

Szczególnie często ten pierwiastek występuje w takich skałach jak:

• czerwone żelazo,
• magnetyczna ruda żelaza,
• brązowe żelazo,
• a także w różnych rudach żelaza i innych związkach.

Z reguły żelazo jest w wodzie w postaci rozpuszczonej i jest utleniane do stanu dwuwartościowego. Dopuszczalne stężenie tego zanieczyszczenia wynosi nie więcej niż 0,3 mg / l, a jeśli zostanie ono nieznacznie przekroczone, uznaje się, że woda nie nadaje się do użytku.

Żelazo żelazne nie zabarwia wody, a nowo wyekstrahowany płyn zachowuje swoją przezroczystość podczas pierwszego okresu swojej obecności na powierzchni.

Następnie, w wyniku kontaktu z tlenem, który nasyca głęboką wodę, która jest uboga w ten gaz, żelazo utlenia się i wytrąca, malując ciecz w charakterystycznym czerwono-brązowym kolorze. Ponadto woda dostaje zapach i nieprzyjemny smak, znany nam do smaku krwi.

Szkoda wynikająca z obecności tlenków żelaza jest dość widoczna:

• Woda pitna ze studni staje się nieprzyjemna: ma charakterystyczny smak żelaza, podobny do smaku krwi w ustach, jeśli ugryziesz wargę;
• Istnieje niebezpieczeństwo rozprzestrzeniania się tak zwanych bakterii żelaznych, które negatywnie wpływają na jakość wody;
• Małe cząstki osadu są absorbowane w najmniejszych porach na powierzchni naczyń, instalacyjnych, umywalek, wanien i malują te powierzchnie w kolorze rdzy;
• Kolor wody łatwo przenosi się do tkanek podczas prania, w wyniku czego można zepsuć odzież i bieliznę.

Aby oczyścić wodę z żelaza, stosuje się różne metody:

• Utlenianie katalityczne z wstępnym napowietrzaniem. Do czyszczenia użyj sprężarki, która wzbogaca wodę w tlen w kolumnie napowietrzania, gdzie utlenianie żelaza do formy trójwartościowej, które wytrąca się i jest filtrowane za pomocą filtra katalitycznego;
• Metoda wymiany jonowej. Wykorzystuje specjalną żywicę jonowymienną, która zastępuje jony żelaza jonami sodu, które nie zanieczyszczają wody. W procesie tym pewną ilość żelaza żelazawego można utlenić do stanu trójwartościowego, jednocześnie zatapiając żywicę w osadzie;
• Metoda odwróconej osmozy. Woda pod ciśnieniem przepływa przez specjalną membranę, której pory są takiej wielkości, że przepuszczają przez nie nienaładowane cząsteczki wody, a większe cząsteczki i naładowane cząstki są odfiltrowywane. Jedna z najskuteczniejszych metod usuwania żelaza i manganu, a także wiele innych zanieczyszczeń, działających przy wysokim pH;
• Czyszczenie chemiczne środkami utleniającymi, takimi jak nadmanganian potasu, dwutlenek manganu, czyszczenie ozonem i inne;
• Środowisko Redox wykorzystujące cynk i miedź pozwala zatrzymać rozwój bakterii żelaznych ze względu na słabe pole elektryczne generowane przez procesy elektrochemiczne.

Zwróć uwagę! Wybierając system filtracji do oczyszczania wody studziennej z zanieczyszczeń żelaza, należy wziąć pod uwagę takie czynniki, jak temperatura uzdatnionej wody, jej kwasowość, zasadowość, zawartość wolnego tlenu rozpuszczonego oraz szereg innych parametrów, które określą zdolność normalnej pracy danej metody czyszczenia. Warunki korzystania z filtra zawierają instrukcje producenta.

Sole magnezu i wapnia

Jak widać na diagramie, twardość wody powoduje wzrost zawartości soli wapnia i magnezu. Limit dopuszczalny dla środowiska picia wynosi 2-3 mg eq / l według GOST i SanPiN. Ponadto wzrost twardości może powodować sole sodowe, barowe, strontowe i glinowe, ale zanieczyszczenia te są zwykle nieznaczne i dlatego nie są brane pod uwagę podczas filtrowania..

Duża liczba tych soli w wodzie prowadzi do szeregu niepożądanych konsekwencji:

• Wrząca woda wytrąca sól, która tworzy kamień na ścianach naczyń i elementów grzejnych urządzeń gospodarstwa domowego;
• W twardej wodzie mocno parzona jest kawa i herbata;
• W twardej wodzie mydło jest mocno myte, tworząc mydlane żużle, które niszczą warstwę ochronną naszej skóry;
• Woda staje się gorzka lub cierpka do smaku;
• Istnieje niebezpieczeństwo kamicy i złogów soli w nerkach.

Sole magnezu i wapnia dostają się do wody z wapna, jak również w kontakcie z dolomitem i gipsem.

Sposoby zmniejszania sztywności są znane od dawna: gotowanie, zamrażanie, filtrowanie, zmiękczanie w wyniku wymiany jonowej i alkalizacji za pomocą sody kalcynowanej. Dziś w domu najczęściej używa się metody odwróconej osmozy i zmiękczania.

Do zmiękczenia zaleca się stosowanie monodyspersyjnej żywicy jonowymiennej o wysokiej jakości (odpowiednia jest niemiecka żywica Lewatit S 1567), która jest regenerowana za pomocą zwykłej soli. Będziesz także potrzebował butli do oczyszczania wody i zbiornika soli do regeneracji żywicy.

Nie zapominaj, że przy zwiększonej zawartości sodu i azotanów w wodzie (ponad 1000 mg eq / l) istnieje ryzyko wzrostu ciśnienia u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i rdzeni. Jedynym sposobem na pozbycie się molekuł i jonów sodu jest odwrócona osmoza.

Zwróć uwagę! Podczas filtrowania twardej wody membrany odwróconej osmozy są stosowane jako jedyny sposób skutecznego usuwania soli. Takie mechaniczne czyszczenie nie wymaga odczynników i ich regeneracji, a filtr jest oczyszczany przez płukanie membrany.

Siarkowodór

Kolejnym niepożądanym środkiem chemicznym w wodzie jest siarkowodór. Połączenie dwóch atomów wodoru z jednym atomem siarki jest toksycznym gazem, który rozpuszcza się w wodzie i może być szkodliwy dla zdrowia, jeśli jest stosowany bez oczyszczania..

Źródłem tego gazu są najczęściej bakterie redukujące siarczany, które uwalniają siarkowodór w procesie życia. Substancja wchodzi również do odwiertu z rud siarczkowych oraz w wyniku rozkładu organicznych zanieczyszczeń o wysokiej masie cząsteczkowej.

Zwróć uwagę! Koszt wody pitnej o wysokiej zawartości siarkowodoru może stać się zbyt wysoki i prowadzić do poważnych zatruć.

Oczyszczanie odwiertów wody z siarkowodoru jest możliwe za pomocą jednej z kilku metod:

• napowietrzanie;
• katalityczne utlenianie na wymiennikach jonowych;
• utlenianie chemiczne ozonem, podchlorynem sodu lub nadmanganianem potasu;
• jak również metodą biochemicznego oczyszczania i wstępnego zakwaszania, a następnie napowietrzania.

Prosta filtracja mechaniczna z węglem aktywnym jest dość powszechna.

Zwróć uwagę! Używanie odwróconej osmozy do oczyszczania wody pitnej z siarkowodoru jest bez znaczenia, ponieważ cząsteczki tego gazu na membranę odwróconej osmozy są nieodróżnialne od cząsteczek wody i dlatego przechodzą bez przeszkód.

Aby określić wymaganą metodę oczyszczania wody, należy wykonać pełną analizę chemiczną wody. Aby to zrobić, należy skontaktować się z SES w danym obszarze, a jej specjalista zrobi ujęcie wody, które wpadnie do laboratorium na badania. Dane pełnej analizy chemicznej można przedstawić każdej organizacji zajmującej się oczyszczaniem wody pitnej w celu wyboru systemu filtracji dla odwiertu.

Następnie należy kupić odpowiedni filtr, który następnie można zainstalować ręcznie lub przy pomocy profesjonalnych instalatorów. Zazwyczaj instalacja nie powoduje problemów i sprowadza się do wdrożenia zaleceń producenta, opisanych w instrukcji lub instrukcji montażu i instalacji sprzętu.

Wniosek

Filtracja wody pobieranej ze studni o dowolnej głębokości jest konieczna i obowiązkowa. Istnieje wiele metod oczyszczania płynów z zanieczyszczeń, przy wyborze odpowiedniej metody dla ciebie, będziesz musiał wykonać pełną analizę chemiczną wody. Aby lepiej przedstawić pracę systemów oczyszczania wody, zalecamy obejrzenie wideo w tym artykule.