Sposoby wiercenia studni wodnych: przegląd istniejących
Człowiek odczuwa potrzebę wody tak bardzo, jak tylko istnieje. Od dawna jest jednym z głównych źródeł jego produkcji, aczkolwiek prymitywnych, ale tworzonych obecnie z wykorzystaniem najnowszych technologii. W związku z tym metody wiercenia otworów znacznie różnią się od dotychczasowych metod.
Do dziś, studnie nie straciły na znaczeniu i do dnia dzisiejszego pozostają niezbywalnymi atrybutami prywatnej własności ziemi.
Wynika to z faktu, że w pewnym planie odwierty są znacznie bardziej opłacalne do wykorzystania w ich własnej sekcji, ponieważ, w przeciwieństwie do centralnego zaopatrzenia w wodę, mają takie zalety jak:
- Zdolność nie polegania na scentralizowanym systemie zaopatrzenia w wodę, w związku z tym na jego wypadkach.
- Przy pomocy studni można dostać się na najgłębsze głębokości, na których znajduje się woda artezyjska, która jest uważana za idealnie czystą i użyteczną. Innymi słowy, jakość wody pitnej jest wielokrotnie wyższa niż w zaopatrzeniu w wodę.
- Odwiert pozwala, wybierając wybraną głębokość, a także wybierając sprzęt pompujący, aby regulować ilość wody dostarczanej do domu i do witryny jako całości.
Nawet przed utworzeniem tego źródła wody w Twojej okolicy, bardzo ważne jest, aby wybrać metodę wiercenia studni. Jednocześnie istnieje wiele czynników wpływających na preferencje jednej lub drugiej metody. Obejmują one różne warunki geologiczne, wskaźnik głębokości warstw wodonośnych i wybór zasobów do poboru wody.
Zwróć uwagę! Wybór metody wiercenia źródła do ekstrakcji wody zależy również od jej rodzaju i od jego bezpośredniego przeznaczenia. Istnieją dwa główne typy: filtr lub piaszczysty (głębokość wynosi do 35 m, a natężenie przepływu wynosi do 1 sześcienny m / godzinę), głęboki na "wapień" lub artesian (głębokość może osiągnąć więcej niż 100 m, a debet tworzy do 100 m sześciennych / godzinę).
Tworzenie się odwiertów może odbywać się zarówno mechanicznie, jak i ręcznie. Ponadto te metody są podzielone przez ich skupienie.
Jednym słowem, dzięki pojawieniu się nowych technologii, jest coś do wyboru, a teraz każdy właściciel strony może łatwo wybrać dla siebie najlepszą opcję zarówno pod względem kosztów, czasu produkcji, celu i innych niezbędnych parametrów.
Zwróć uwagę! Metoda ręcznego wiercenia, która nie wymaga drogiego sprzętu, służy głównie do tworzenia studni o małej głębokości. Mechaniczna metoda wiercenia wymaga zaangażowania drogiego ciężkiego sprzętu i specjalnego sprzętu. Ta metoda służy do uboju źródeł artezyjskich, ponieważ pozwala dotrzeć do zagłębionych warstw wodonośnych.
Aby nie natknąć się na nieuczciwego kontrahenta, nawet przed skontaktowaniem się z firmą świadczącą usługi dla dna studni, należy samodzielnie przestudiować zarówno metody wiercenia, jak i ich cechy. Wszakże dysponując taką informacją, prawdopodobieństwo, że jakiekolwiek nieuczciwe przedsiębiorstwo oszuka właściciela ziemi, oferując niewłaściwą metodę, której cena, nawiasem mówiąc, nadal będzie zawyżone, jest praktycznie zredukowane do zera.
Mechaniczne metody wiercenia warstw wodonośnych
Wiercenie mechaniczne odbywa się za pomocą dysz wykonanych z twardych stopów. Są one umieszczone na musztry. Będziesz także potrzebował ciężkiego sprzętu.
Studnie produkowane tą drogą charakteryzują się wysoką produktywnością i doskonałą jakością wody. Ta kategoria metody źródeł wiercenia do ekstrakcji wody jest z kolei podzielona na podtypy.
Tak więc do metod mechanicznych zalicza się 3 główne typy stosowane w nowoczesnej hydrogeologii inżynierskiej:
- podtyp wirnika mechanicznego;
- podtyp jelita grubego;
- podtyp śruby
Cechy metody kolumnowej
Wiercenie rdzeniowe uważa się za dobrą, efektywną opcję z kategorii metody mechanicznej, w której wydobyty grunt jest integralnym rdzeniem zwanym "rdzeniem". Zaleca się stosowanie tej metody do wiercenia otworów dennych z dużym wskaźnikiem głębokości (do 1000 m) w obszarach, w których przeważają skały.
Technologia wiercenia rdzeniowego jest wykonywana poprzez obracanie wiertła, które ma dyszę o wysokiej wytrzymałości, która wygląda jak diamentowa korona.
Oprócz tych zalet, ta metoda ma kilka ważnych zalet:
- doskonała prędkość wiertarki;
- zwartość i dobra manewrowość są charakterystyczne dla rdzeni wiertniczych;
- ze względu na to, że niszczenie skały nie jest ciągłą metodą uboju, a metoda pierścienia zwiększa efektywność wiercenia.
Zwróć uwagę! Zasadniczo typ kolumny jest używany z praniem. W tym celu zniszczona skała, znajdująca się poza rurą rdzeniową, wyprowadzana jest na powierzchnię albo przez wodę albo przez błoto, które jest podawane pod wysokim ciśnieniem. Płukanie roztworem umożliwia wzmocnienie ścian studni na niestabilnych glebach.
Wady tej metody polegają na tym, że za jej pomocą można wykonać studnie o niewielkiej średnicy (do 15-16 cm). Ponadto, gdy są one formowane w ten sposób, zużycie wiertła zachodzi dość szybko.
Zwróć uwagę! Koszt odwiertu, który ma zostać utworzony przy użyciu metody rdzeniowej (koszt penetracji 1 mc waha się od 400 do 600 rubli), będzie bezpośrednio zależał od głębokości dennicy i złożoności skały w tym obszarze.
Cechy mechanicznej metody obrotowej
Technologia obrotowego wiercenia otworów wiertniczych obejmuje użycie wiertła, które jest przymocowane do wiertnicy zdolnej do rotacji. On z kolei jest napędzany przez specjalnie zbudowane urządzenie zwane "wirnikiem".
Ta metoda wiercenia uważana jest za jedną z najbardziej produktywnych, ponieważ pozwala dotrzeć do głębokich warstw wodonośnych, gdzie znajduje się najczystsza woda bez różnych związków, w tym żelaza. Ponadto wiercenie w sposób obrotowy umożliwia uzyskanie wysokiego, stabilnego natężenia przepływu źródła na praktycznie dowolnej glebie.
Być może wadami tej metody są wysokie zużycie gliny i wody, które są niezbędne do wytwarzania mieszaniny myjącej, a także fakt, że przy bardzo myciu samego pnia, gliniaste pierwiastki wchodzą do warstwy wodonośnej. Wszystko to oczywiście sprawia, że ta metoda tworzenia jest bardziej pracochłonna.
Ponadto w zimie istnieją pewne trudności przy wyborze tej metody. Wyjaśnia to fakt, że w tym przypadku konieczne będzie ogrzanie mieszaniny myjącej, co zrobić w takich objętościach wcale nie jest łatwe.
Zwróć uwagę! Gdy studnie zostaną uformowane metodą mechanicznego wirnika, cena penetracji 1 m wyniesie około 2 tys. Rubli.
Zawiera metodę ślimaka
Taki sposób jest uważany za najbardziej optymalny do tworzenia płytkich źródeł w obszarach, w których znajdują się luźne gleby. Za pomocą opcji wiercenia śrubowego prace nad utworzeniem odwiertu do produkcji wody pitnej są przeprowadzane dość szybko.
Co więcej, ta metoda nie wymaga zatrudniania wysoko wykwalifikowanych pracowników i stosowania ciężkiego specjalnego sprzętu. Dlatego często wybiera się tworzenie warstw wodonośnych w prywatnym posiadaniu ziemi.
Wszystkie prace przy tego typu wierceniu wykonywane są za pomocą śruby. To urządzenie jest prętem z ostrzami i nożami. Za pomocą tych elementów skały są usuwane z kanału studni.
Metoda śrubowa ma następujące dodatkowe zalety:
- zapewnienie wysokiej prędkości mechanicznej;
- w trakcie pracy czyszczenie dna odwiertu zachodzi w sposób ciągły, to znaczy równolegle do procesu niszczenia skał
- przy wierceniu możliwe jest wykonanie i ułożenie ścian studni z betonu lub stali, które są niezbędne do utrzymania skały, aby zapobiec jej zawaleniu.
Manualne techniki wiercenia w warstwie wodonośnej
Cechy metody abisyńskiej
Ta metoda tworzenia źródła wody jest najprostsza ze wszystkich. Jego technologia polega na zatopieniu w ziemi pręta ze stali z ostro zaostrzoną końcówką. Średnica tego urządzenia z reguły nie przekracza 3-4 cm, więc ta metoda popularnie zwana jest "wierceniem igłowym".
Wraz z takimi zaletami jak możliwość wiercenia tego typu studni własnymi rękami, a także wykorzystanie otworów w rdzeniu jako obudowy, metoda abisyńska ma wiele z następujących wad:
- Ograniczona głębokość. Wskaźnik ten nie powinien przekraczać 7-8 m.
- W przypadku, gdy nie wiadomo dokładnie, gdzie w danym obszarze znajduje się woda, możliwe jest "zagadkowanie" jej całego obszaru otworami, nie osiągając przy tym pożądanego rezultatu.
- Mała średnica takiego odwiertu nie pozwala na użycie pompy zatapialnej, dlatego jedyną opcją jest użycie urządzenia powierzchniowego, które nie jest w stanie zapewnić dobrego ciśnienia w systemie zaopatrzenia w wodę w domu.
Cechy metody kabla szokowego
Metoda szokowa jest dość popularna zarówno wśród małych firm zajmujących się dnem studni, jak i wśród prywatnych właścicieli ziemskich, ponieważ możliwe jest przeprowadzenie tego pomiaru za pomocą najprostszej technologii. Aby to zrobić, potrzebujesz wciągarki, statywu i wjeżdżającego "szkła" z ostrą krawędzią, która powinna wyglądać jak pusta tuba.
Technologia wykonania odwiertu za pomocą tej metody polega na zawieszeniu rury (kielicha) za pomocą kabla na statywie i ostroŜnym opuszczeniu go i podniesieniu za pomocą wciągarki. W takim przypadku rura zostanie zatkana ziemią z kanału, dlatego "szkło" będzie okresowo wymagało oczyszczenia.
Takie wiercenie jest skuteczne w przypadku, gdy teren jest miękki i lepki. Jeśli jest sucha i swobodnie płynąca, gleba nie będzie w stanie spocząć w "szkle", dlatego zamiast tego lepiej użyć powłoki, która może uchwycić ziemię od głowicy, a następnie dostarczyć ją na powierzchnię.
Jak stało się jasne, ten rodzaj wiercenia jest czasochłonny i długotrwały. Jednak dzięki temu możliwe jest stworzenie dość wysokiej jakości kanału do studni, oczywiście pod warunkiem przestrzegania instrukcji procesu.
Cechy ręcznej metody rotacyjnej
Ręczne wiercenie obrotowe odwiertów odnosi się również do prostych metod, ponieważ w tym przypadku do utworzenia kanału wykorzystuje się normalne wiertło w postaci ogromnego wiertła. W przeciwieństwie do mechanicznej metody obrotowej, w tym przypadku ślimak napędzany jest nie specjalnym mechanizmem, ale ludzkim wysiłkiem. Ten rodzaj wiercenia jest skuteczny w tworzeniu studni w obszarach z gliniastymi i żwirowymi glebami.
Kiedy jest na niej luźna gleba, odwiert jest blokowany tą metodą za pomocą wiertarki. To urządzenie składa się z cylindra z otworami spiralnymi. Należy zauważyć, że ta metoda jest czasochłonna i długotrwała.
Techniki wiercenia wodonośnego
Metody wiercenia studni różnią się nie tylko charakterem zniszczeń gleby i zastosowaniem różnych urządzeń. Są również podzielone przez orientację.
Jest więc wiercenie poziomych i kierunkowych studni (HDD i BF). Takie metody obejmują wszystkie opcje formowania studni, których pnie mają nawet niewielkie odchylenia od pionu.
Co więcej, w niektórych przypadkach ukośne wiercenie jest jedynym sposobem na osiągnięcie tego zadania.
Na przykład takie metody tworzenia odwiertów będą odpowiednie w następujących warunkach:
- na basenach;
- w skałach;
- w strefie parku leśnego;
- w gęsto zabudowanych obszarach;
- w obszarach, w których odwierty są wymagane pod drogą;
- w miejscach, w których układane są linie wysokiego napięcia i inne autostrady.
Ponadto takie metody umożliwiają tworzenie dodatkowych kanałów w istniejącej studni, a także układanie podziemnej komunikacji bez użycia okopów. Najpopularniejszą metodą budowy bezwykopowej są studnie pilotowe, których formowanie odbywa się za pomocą głowicy wiertarskiej z wbudowanym grzejnikiem, z istniejącym ścięciem z przodu.
Ponieważ odwierty poziome i kierunkowe są formowane przy użyciu specjalistycznego sprzętu tylko przez wykwalifikowanych specjalistów, w związku z tym metody te są bardzo drogie, dlatego w prywatnym użytkowaniu gruntów, HDD i TFA są stosowane dość rzadko. Wyjątkami są przypadki, w których niemożliwe jest obejście się bez tych metod.
Zwróć uwagę! HDD i NCB wymagają dokładnych obliczeń, więc jeśli wystarczy jedna z tych opcji, wystarczy skontaktować się tylko z zweryfikowanymi wykonawcami.
Wniosek
Oczywiście najbardziej efektywne są ręczne metody formowania odwiertu, jednak należy pamiętać, że przy użyciu nowoczesnych metod mechanizacji możliwe jest wiercenie głębokich źródeł, co pozwoli uzyskać wodę o wyższej jakości i osiągnąć dobre natężenie przepływu przez kilka dekad. Film w tym artykule pomoże ci lepiej zrozumieć to ważne pytanie dla wielu właścicieli ziemskich.