Studnia wiertnicza

Liczba osób, które chcą mieszkać w wiejskim domu, rośnie tylko co roku, ale jednym z głównych problemów, z którymi borykają się właściciele, jest brak centralnego zaopatrzenia w wodę. Wiercenie studni może rozwiązać problem zaopatrzenia w wodę, ale nie wszyscy mogą sobie pozwolić na koszt służby brygady przy zakładaniu studni. Alternatywą dla usług specjalistów może być na zamówienie wiertnica do studni własnymi rękami, która za cenę będzie kilkakrotnie tańsza, aw przyszłości może być dodatkowym dodatkowym dochodem.

Wybór instalacji do wiercenia

Projekt instalacji zależy od wybranej metody wiercenia. Małe wiertnice są podzielone na następujące typy:

• wiertło kablowe;
• wiercenie ślimakowe;
• obrotowe lub hydrobrotowe za pomocą wiertarki.

W zależności od wybranej metody wiercenia, projekt i wyposażenie będą zupełnie inne.

Shock Drilling Rig

W realizacji tego typu instalacji jest bardzo prosta i prawdopodobnie najbardziej niedroga. Zasada działania wiertarki udarowej polega na zniszczeniu skały za pomocą dłuta lub szkła, które jest odprowadzane do studni. Usunięcie zniszczonej skały z dna studni odbywa się za pomocą cyny. Projekt tej instalacji obejmuje następujące elementy:

• składana metalowa rama w formie statywu z boczną i wyciągarką;
• dłuto lub szkło napędowe;
• motoreduktor;
• metalowy kabel lub lina;
• pasek uderzeniowy.

Narzędziem roboczym instalacji jest szkło, które jest segmentem grubościennej metalowej rury o długości od 1 do 2 m (im dłuższy pocisk, tym gładszy otwór) i 8-12 cm średnicy, przy dnie którego spawana jest krawędź twardszego metalu.

Ostrze powinno mieć fazę wewnątrz szkła. Na wierzchu szyby umieszczone jest kowadło, które uderza w pręt wiertniczy. Ciężar szkła dla bardziej wydajnego działania wynosi około 80 kg.

Statyw wykonany jest z metalowych rur. Wieża musi mieć wysokość przekraczającą długość wiertła. Na statywie zamontowany jest blok, przez który ciągnie się kabel lub linę. Kabel musi mieć duży margines bezpieczeństwa, a jego średnica musi wynosić co najmniej 10 mm. Motoreduktor służy do podnoszenia i opuszczania elementu wiertniczego. Prostszym sposobem jest użycie ręcznej bramki, na przykład w studni.

Za pomocą wyciągarki szkło unosi się nad dnem i ostro opada, ponieważ podczas uderzenia szkła na szwie skalnej przechwytywana jest jego część. Wewnątrz szkła skała jest utrzymywana z powodu siły tarcia.

Do przejścia narzędzia wiertniczego używa się pręta wiertniczego głębiej, który uderza w kowadło szkła. Po kilku takich uderzeniach, szkło podnosi się, aby wyekstrahować z niego ziemię, a operacja się powtarza.

Możesz używać szkła na gęstych glebach, które zawierają cząsteczki gliny. Do wiercenia studni w luźnych skałach używa się żółtka. W dolnej części skorupy znajduje się zawór, który otwiera się po uderzeniu i zamyka się podczas podnoszenia, utrzymując w ten sposób skałę w środku. Do przejścia skał używa się specjalnych bitów, a zniszczona skała jest usuwana za pomocą żółtka.

Przy pomocy wiercenia udarowego na prostych glebach możliwe jest wywiercenie studni do 100 m, jak pokazuje praktyka, urządzenie na 40-metrowym odwiercie zajmuje około 7 dni.

Kompaktowa wiertarka rotacyjna

Wiercenie obrotowe jest jedną z najpopularniejszych metod budowy studni. Odwiert jest wykonywany za pomocą specjalnej rury wiertniczej, na której końcu znajduje się nieco, a obrót rury może być realizowany za pomocą silnika elektrycznego lub benzynowego.

Usuwanie zniszczonej skały z dna odbywa się najczęściej za pomocą błota, który jest zasilany pompą silnikową przez rury wiertnicze na dno studzienki - jest przenoszony na powierzchnię przez pierścień.

Główne elementy projektu:

• składana rama;
• motoreduktor;
• obrotowe;
• pompa silnikowa;
• żerdzie wiertnicze;
• dłuta;
• wyciągarka

Urządzenie jest przeznaczone do dużych obciążeń, więc musi być wykonane z mocnej stali i być stabilne. Rama jest częścią projektu, który można wykonać niezależnie. Krętlik jest jednym z najtrudniejszych elementów instalacji, do którego podłączone są pręty wiertnicze, reduktor silnika i wąż do zasilania płynu płuczącego. Bardzo trudno będzie dokonać samodzielnego wyboru, łatwiej jest zamówić w przedsiębiorstwie lub kupić gotowe.

Jako żerdź wiertniczą należy stosować rury o grubości ścianki co najmniej 5 mm, długość pręta powinna wynosić około 1,5 m. Pręty są połączone ze sobą za pomocą stożkowej nici z prostokątnym lub trapezowym cięciem. Ten rodzaj nici zapobiega pęknięciom, a siła rozkłada się na całej grubości metalu.

Silnik elektryczny jest przymocowany do specjalnego wózka, który porusza się swobodnie wzdłuż pionowych prowadnic. Ta metoda instalacji pozwala zwiększyć siłę na wiertła i osiągnąć pionowy ruch wiertła.

Silnik elektryczny musi koniecznie mieć bieg wsteczny i ciepły przekaźnik zabezpieczający, ponieważ będzie on bardzo ciepły podczas wiercenia twardych skał.

Wciągarka może być zarówno ręczna jak i elektryczna, ta druga opcja jest znacznie łatwiejsza i przyspiesza proces podnoszenia prętów.

Do wiercenia studni lepiej używać bitów przemysłowych, są one bardziej niezawodne, choć drogie, ale wystarczą dla ponad stu metrów wiercenia. Przy pomocy tej instalacji możliwe jest wiercenie studni na głębokości ponad 100 m w skałach.

Wiertło Auger

Instalacja do wiercenia ślimakowego jest jedną z najprostszych i może być wykonana nawet z wiertła. Proces wiercenia nie wymaga dużego nakładu pracy i polega na usuwaniu gleby za pomocą śruby. W ten sposób można uzyskać odwierty o głębokości do 10 mi średnicy do 100 mm.

Do produkcji takiej instalacji będzie potrzebna stalowa rura o średnicy 100 mm. W górnej części rury znajduje się gwint zewnętrzny, a na przeciwległym końcu śruby o średnicy około 20 cm liczba zwojów jest nie większa niż dwa. Pod koniec świdra, noże tnące wykonane z twardej stali są spawane (na zasadzie wiertła do połowu ryb).

Aby wygodniej obrócić ślimak, należy spawać kolejny kawałek rury o długości 1,5 mi trójnik z gwintem wewnętrznym. Trójnik przykręca się na zwijanym drążku o długości 1-1,5 m. Proces wiercenia może być wykonywany ręcznie lub za pomocą silnika elektrycznego. Jeśli ręcznie wierci się, to po każdych trzech obrotach śruby, należy ją usunąć, aby oczyścić skałę. Powtarzaj operację, aż głębokość będzie równa długości pręta, po czym należy ją wydłużyć. Połączenie prętów odbywa się za pomocą łączników gwintowanych lub kołków. Jeżeli głębokość odwiertu jest większa niż 8 m, konstrukcja musi być zamontowana na ramie. Do wyciągania żerdzi wiertniczych i świdra używa się wyciągarki.

Wideo

W tym filmie można zobaczyć pracę improwizowanych platform wiertniczych dla studni: