Zewnętrzne sieci wodociągowe i kanalizacyjne: wymagania

Które SNiP na zewnętrznych sieciach wodociągowych i kanalizacyjnych są obecnie w mocy? Jakie są wymagania stawiane projektantom i instalatorom? Z jakich materiałów zbudowane są zewnętrzne kanalizacje? Z czego są wykonane systemy kanalizacyjne? Spróbujmy odpowiedzieć na te pytania.

Dokumenty regulacyjne

W interesującym nas obszarze są dwa SNiP:

• SNiP w sprawie projektowania zewnętrznych sieci wodociągowych i kanalizacyjnych o numerach 3.05.04-85.
• SNiP 02.04.02-84, zawierający wymagania dotyczące budowy zewnętrznego zaopatrzenia w wodę.

Ponadto: istnieje oddzielny system GOST do przygotowania rysunków roboczych sieci zewnętrznych, które nas interesują. GOST 21.604-84 został oddany do eksploatacji 1 lipca 1983 roku i pozostaje ważny do dziś.

Przyjrzyjmy się kluczowym wymaganiom obu dokumentów.

SNiP 3.05.04-85

W jaki sposób należy wykonać instalację zewnętrznych sieci wodociągowych i kanalizacyjnych zgodnie z SNiP? Podczas przesuwania elementów rurociągów za pomocą powłoki ochronnej należy stosować metody załadunku i transportu, które wykluczają uszkodzenie powłoki.

Rozmieszczenie rur w wykopie powinno wykluczać wnikanie do nich ciał obcych. Przed montażem rurociągu jego elementy są sprawdzane od wewnątrz i oczyszczane z wszelkich zanieczyszczeń.

Podczas montażu rurociągu bezciśnieniowego z rur o kształcie dzwonowym na nierównym terenie należy je złożyć na szczelinach w górę zbocza. Instrukcja wiąże się z mniejszym prawdopodobieństwem wycieku podczas rozprężania połączenia w tym przypadku.

Prostość rurociągu w odcinkach prostych sprawdza się wizualnie, dla prześwitu za pomocą lustra.

Maksymalne dopuszczalne odchylenia od położenia osi rurociągów ustalonych w projekcie to:

Rurociągi ciśnieniowe można układać łagodnym łukiem lub krzywą, z zastrzeżeniem dwóch warunków:

• Montowane są z rur nasadkowych z gumowymi uszczelkami..

• Kąt obrotu na każdym gnieździe nie przekracza 2 stopni kątowych o średnicy do 600 mm i 1 stopnia kątowego o średnicy powyżej 600 mm.

Podczas bicia gniazd, rury są wyśrodkowane, tak aby szerokość gniazda w gnieździe była taka sama na całym obwodzie.

Spawane rury stalowe są montowane z przesunięciem spoiny (proste lub spiralne) o co najmniej 100 mm. Wyjątkiem są rury ze szwem gotowane wewnątrz i na zewnątrz.

Zewnętrzne sieci wodno-kanalizacyjne układane są przy użyciu żeliwnych rur bez uszczelek gumowych z uszczelnieniem gniazd smołą lub bitumizowanym kablem i uszczelnieniem zaprawą azbestowo-cementową. Podobnie połączenie zakończone jest betonowymi i żelbetowymi rurociągami.

Jednakże: podczas montażu rurociągu o małej średnicy własnymi rękami znacznie łatwiej jest zastosować silikonowe uszczelnienie do rur.

SNiP 02.04.02-84

Jakość wody dostarczanej do użytku domowego powinna spełniać wszystkie wymagania GOST 2874-82.

Uwaga: ten dokument jest obecnie zakończony. Wymagania dotyczące jakości wody zawarte są w SanPiN 2.1.4.1074-01.

Projektując system zaopatrzenia w wodę, należy postępować zgodnie z następującymi normami zużycia wody:

Głowa nie powinna być mniejsza niż:

• Przy wejściu do parterowego budynku - 10 metrów.
• Przy wejściu do wielopiętrowego budynku - 10 m + 4 metry na każdym piętrze budynku.
• Na kolumnie ulicy - 10 metrów.

Jeśli budynek wielopiętrowy jest budowany na obszarze z niskimi budynkami, jest on wyposażony we własną pompownię.

Źródłami wody mogą być:

1. Kanały, rzeki.
2. Jeziora, stawy i zbiorniki wodne.
3. Wells.

W przemyśle dozwolone jest stosowanie oczyszczonych ścieków; ale do wykorzystania w cyklu produkcyjnym woda, która spełnia wymagania dotyczące zaopatrzenia w wodę pitną jest zabroniona.

Materiały

Dowiedzmy się, jakie materiały budowana jest masywna zewnętrzna sieć wodociągowa i kanalizacyjna.

Zaopatrzenie w wodę

Żeliwo było szeroko stosowane w budowie przewodów do końca lat siedemdziesiątych. Następnie używał dzwonków do gonienia; uszczelnianie wykonano za pomocą zamków cementowych i stopionego ołowiu. Nowoczesne rury żeliwne są wyposażone w gumowe pierścienie uszczelniające i są stosowane tam, gdzie wymagana jest wysoka wytrzymałość mechaniczna.

Rury stalowe z szybkim i technologicznym połączeniem rzęs ze spawanymi szwami zastąpiły żeliwo na krótko przed rozpadem ZSRR. Cena innowacji to gwałtowny spadek zasobów: naprawa zewnętrznych sieci wodociągowych z powodu korozji i zarastania osadów jest często wymagana 15-20 lat po instalacji.

Dla porównania: żeliwne rury użyte do budowy słynnych fontann Peterhofu, nie zmieniły się od czasu uruchomienia w 1721 roku.

Obecnie rury metalowe zastępowane są rurami polietylenowymi. Rura ciśnieniowa jest połączona za pomocą spawania w niskiej temperaturze: końce sąsiednich rzęs są stapiane i dociskane do siebie, aż stopiony polimer zestali się. Minimalny czas życia rozwiązania szacowany jest na 50 lat; powierzchnia plastiku nie jest porośnięta osadami i zapewnia wyjątkowo niski opór hydrauliczny.

Ścieki

• W tym miejscu odnotowano tradycyjne żeliwo: do dziś często układa się ścieki między studniami.
• Rury żelbetowe stosuje się z reguły w konstrukcji kolektorów.
• Ceramika jest wykorzystywana głównie w przemyśle do transportu agresywnych chemicznie i wysokotemperaturowych ścieków.
• Rury z polichlorku winylu są masowo stosowane wraz z żeliwa do układania systemów ściekowych o małej średnicy; ale do budowy kolektorów, oprócz żelbetu, stosowane są rury dwuwarstwowe z zewnętrznym pofałdowaniem, wykonane z polietylenu.

Wniosek

Wymieniając materiały, umyślnie pominęliśmy wiele względnie egzotycznych rodzajów rur, których czytelnik z trudem odnajdzie w życiu codziennym. Dodatkowe informacje, jak zwykle, będą zawierały wideo w tym artykule. Sukcesy!