Zrób to sam: od projektu do instalacji rurowej

Budowanie systemu zaopatrzenia w wodę w domu lub mieszkaniu własnymi rękami jest raczej trudnym zadaniem, ale nadal możliwe nawet dla tych, którzy wcześniej nie napotkali podobnych zadań. Spędziwszy trochę czasu na przygotowaniu, będziesz mógł z powodzeniem wykonywać prace projektowe i instalacyjne, oszczędzając przy tym płatności za usługi profesjonalnych hydraulików.

Oczywiście przed przystąpieniem do korzystania z narzędzi warto przeanalizować wszystkie dostępne informacje. I do tego próbowaliśmy poniżej, aby dostarczyć podstawowe dane, które mogą ci się przydać.

Projektowanie systemu wodociągowego

Źródło wody

Jeśli potrzebujemy zaprojektować system zaopatrzenia w wodę w mieszkaniu, trudności prawie nigdy się nie pojawiają. Wynika to z faktu, że przy scentralizowanym zaopatrzeniu w wodę wymagane jest, aby dosłownie kilka metrów rur połączyć wejście do pomieszczenia ze wszystkimi punktami zużycia (będą dwa lub trzy z nich).

Gdzie trudniej jest poradzić sobie z zaopatrzeniem w wodę prywatnego domu:

• Najpierw musimy określić źródło. Jeżeli lokalny system zaopatrzenia w wodę jest podłączony do osady, musimy skoordynować podłączenie do niej w miejskim kanale wodociągowym lub innym organie wydającym zezwolenia.
• Kolejne pytanie to połączenie autostrady z domem.. Tutaj dość często trzeba zdecydować, w jaki sposób układać instalację wodną pod drogą, ponieważ komunikacja nie zawsze jest układana przed asfaltowaniem. Najrozsądniejszym wyjściem w tej sytuacji będzie przyciągnięcie sprzętu budowlanego, a mianowicie instalacji do poziomego wiercenia kierunkowego.
• Jeśli nie chcesz wydawać pieniędzy lub musisz przekroczyć drogę nie dłuższą niż 8-10 metrów, możesz spróbować zrobić to sam.. Eksperci zajmujący się kwestią sposobu wykonania przebicia w poprzek drogi dla systemu zaopatrzenia w wodę, zalecają stosowanie wiertła poziomego z prętami przedłużającymi. Oczywiście złożoność procedury jest bardzo duża, ale jeśli masz więcej czasu niż pieniędzy, warto spróbować.

Zwróć uwagę! Według SNB 3.03.02-97 odległość od źródła wody do drogi wynosi co najmniej 2 m od krawędzi kamienia bocznego. Jednak w każdej konkretnej sytuacji warto rozwiązać kwestię osobno, ponieważ często te normy są ignorowane przez wcześniej ustanowione komunikaty.

• Jeśli nie ma głównej wody, konieczne jest wyposażenie oddzielnego źródła. W tym charakterze mogą znajdować się różne odwierty i odwierty, urządzenia ze specjalnymi pompami do dostarczania wody do domu.
• W celu bardziej efektywnego wykorzystania źródła, oprócz pompy, konieczne jest zainstalowanie zbiornika wyrównawczego do przechowywania wody. Obecność takiego zbiornika przyczyni się do równomiernego ciśnienia w rurach i możesz natychmiast skorzystać z dopływu wody, nie czekając na pompę pompującą kolejną porcję wody.

Zwróć uwagę! Instalacja zbiorników wyrównawczych również minimalizuje zużycie energii i zwiększa żywotność pompy ze względu na rzadsze włączanie.

• Na koniec musisz pomyśleć o komforcie.. W prywatnym domu jedynym źródłem ciepłej wody będzie grzejnik elektryczny, gazowy lub na paliwo stałe, dlatego przy planowaniu komunikacji dla tego urządzenia konieczne jest zapewnienie osobnego miejsca.

Rurociągi w domu

Również w domu należy zaprojektować okablowanie rur. Oczywiście najlepiej jest, aby wszystkie punkty konsumpcyjne były zlokalizowane jak najbliżej punktu wejścia, ale nie zawsze tak jest.

Mogą istnieć dwie opcje planowania:

• Bardziej ekonomiczne jest tak zwane okablowanie szeregowe. Od pionu układamy jeden kontur biegnący wzdłuż wszystkich punktów poboru, a przed każdym punktem wykonujemy koszulkę boczną. Za pomocą trójnika podłączamy żuraw do systemu zaopatrzenia w wodę, oszczędzając w ten sposób znaczne ilości materiału.
• Wadą sekwencyjnego prowadzenia jest niestabilność ciśnienia: jak tylko otworzymy jeden kran, reszta ciśnienia spadnie prawie do zera.
• Z tego powodu wykorzystuje się okablowanie kolektora (równoległego). Kolektor z kilkoma wyjściami jest podłączony do pionu, a obwody z ciepłą i zimną wodą są podłączone do tych wyjść - po jednym dla każdego punktu zużycia. Cena takiego rozwiązania będzie znacznie wyższa, ale w dużych domach warto wdrożyć właśnie taki system.

Wreszcie, nie zapomnij o umywalce. Zazwyczaj instalacja doprowadzania wody odbywa się równolegle z instalacją sieci kanalizacyjnej, dlatego należy wziąć pod uwagę potrzebę układania rur do drenażu.

Narzędzia i materiały

Wybór rur

Kiedy nasz projekt jest gotowy, powinieneś zdecydować, jakich materiałów użyjemy do jego wdrożenia w praktyce. Przede wszystkim należy wybrać odpowiednie rury, ponieważ niezawodność i trwałość całego systemu w dużej mierze zależy od nich.

Aby przeanalizować dostępne opcje, warto zapoznać się z poniższą tabelą:

Materiał	Korzyści	Wady
Żeliwne	Wysoka wytrzymałość. Odporność na korozję. Odporność na zniekształcenia termiczne.	Znaczna waga. Niska odporność na uderzenia i pęknięcia. Trudna instalacja. Wysoka cena
Stal	Dobra wydajność mechaniczna. Możliwość łączenia za pomocą różnych technologii. Szeroki zakres.	Znaczna waga. Skłonny do rdzewienia.
Miedź	Obojętność chemiczna: materiał nie rdzewieje pod wpływem wody, nie koroduje. Wysoka ciągliwość. Atrakcyjny wygląd.	Znalezienie miedzianych rur o odpowiedniej średnicy jest dość trudne. Jedna z najdroższych opcji.
Metalowe tworzywo sztuczne	Odporność na działanie chemiczne i termiczne. Szeroka gama złączek. Dobrze tolerowane spadki ciśnienia.	Materiał jest dość drogi (w porównaniu do innych produktów z tworzyw sztucznych). Do instalacji użyto drogich narzędzi i okuć.
Polipropylen	Rury mają akceptowalną wydajność. Długie odcinki są łatwo zginane, co umożliwia wykonanie taśmy na zakrzywionych sekcjach. Spawanie polipropylenu pozwala tworzyć trwałe połączenia o wysokiej szczelności. Koszt materiału jest dość przystępny.	Niektóre gorsze od innych odmian wytrzymałości mechanicznej. Mają krótszą żywotność, zwłaszcza w systemach z gorącą wodą.
Polietylen	Materiał jest odporny na korozję, ma niskie współczynniki dyfuzji. Rury są elastyczne i elastyczne, dzięki czemu wytrzymują różne odkształcenia bez uszczerbku dla integralności. Cena jest również dość atrakcyjna.	Wytrzymałość mechaniczna jest stosunkowo niewielka, ale wystarczająca do zastosowania w życiu codziennym. W przypadku wystawienia na działanie wysokiego ciśnienia lub temperatury wyższej niż + 950 ° C, materiał może się odkształcać.

Jak widać z tabeli, różne materiały do ​​hydrauliki mają różne zalety i wady. Często jednak często stosuje się rury polimerowe do niezależnej instalacji systemu lub produkty są łączone: zewnętrzna część, ułożona pod ziemią, wykonana jest z żeliwa lub gęsto usieciowanego polietylenu (PEX), a wewnętrzna część wykonana jest z polipropylenu lub metalu-tworzywa sztucznego.

Wybieramy narzędzia

Oprócz samych rur, jak również odpowiednich dla nich armatury i zaworów, będziemy potrzebować również narzędzi.

Jeśli budujemy cały system własnymi rękami od początku do końca, to warto kupić:

• Shtroborez lub puncher do pracy z projektami łożysk.
• Piła na metalu lub plastiku (w zależności od tego, jakie rury będziemy układać).
• Zgrzewarka (jeśli planowane jest instalowanie stałych połączeń rur stalowych).
• Lutownica z lutowiem (odpowiednio do rur miedzianych)
• Przecinak do rur jest specjalnym narzędziem, które ułatwi proces dopasowywania produktów do wielkości.

• Lutownica do rur z tworzyw sztucznych lub zaciskania do złączek zaciskowych.
• Zestaw narzędzi hydraulicznych - klucze nastawne i otwarte, trymery do zdejmowania krawędzi rur itp.
• Poziom i ruletka.
• Narzędzie ręczne.

Nie należy też martwić się o dostępność wystarczającej liczby uszczelek i uzwojeń sanitarnych. Za pomocą tych części zapewniamy szczelność punktów mocowania zaworów.

Instalacja systemu

Otwarta i ukryta uszczelka

W tej sekcji opiszemy, jak samemu wykonać instalację hydrauliczną.

Zacznijmy od przygotowania podstawy, na której zostaną zainstalowane rury:

• Najtańsze jest otwarte układanie. W tym przypadku wszystkie kontury są umieszczone wzdłuż ścian pomieszczenia i zamocowane na podstawie za pomocą zacisków. Utrwalenie powinno być wystarczająco sztywne, aby zapobiec przypadkowemu przesunięciu rury, ale elementy złączne nie powinny szczypać produktu i deformować go.
• Jednak wielu nie podoba się wygląd rur wodnych, a więc w otwartych przestrzeniach są one położone w grubości ściany. Aby to zrobić, w materiale budowlanym wykonujemy rowki za pomocą ścigacza ściennego lub perforatora, utrwalamy w nich komunikację i połyskamy nad rowkami zaprawą.
• Możesz zrobić kompromisowe rozwiązanie. W tym przypadku układamy wszystkie rury otwarcie, ale chowamy je za ozdobnymi pudełkami. Jest to szczególnie wygodne, gdy trzeba zamaskować stosunkowo mały obszar, ponieważ pozostała część konturu jest już ukryta za meblami (na przykład w kuchni).

Połączenia rurowe

Teraz pora omówić faktyczną instalację sieci wodociągowej. Niezależnie od materiału, który wybieramy, rury będą w każdym przypadku połączone za pomocą łączników - prostych łączników, kolanek, łuków itp. Konstrukcja oprawy i sposób jej mocowania na rurze zależy od technologii montażu.

Najłatwiej to zrobić, aby zmontować system zaopatrzenia w wodę w złączach spawanych lub za pomocą specjalnych narzędzi do rur metalowo-plastikowych. Rozważymy obie te opcje w tej sekcji.

Spawanie służy do łączenia rur wykonanych z polimeru:

• Produkty cięte na wymiar, starannie czyszczące krawędzie. Jeśli metalowe wzmocnienie jest częścią ściany rury, usuwamy je, aby nie obniżyć jakości spawania.
• Wybierz łącznik, którego średnica odpowiada średnicy rury, a konfiguracja - zadanie.
• Rurę i złączkę mocujemy do dysz lutownicy. Włączamy lutownicę i podgrzewamy części tak, jak wymaga tego instrukcja (czas zależy od grubości plastiku i mocy urządzenia).
• Wyjmij części z dyszy i podłącz, popychając rurę do złączki bez obrotu. Ustalamy na 30 sekund, po czym uwalniamy i dajemy plastik do polimeryzacji. Możesz skorzystać z połączenia za pół godziny - godzinę.

Zwróć uwagę! Podczas demontażu rury materiał nie powinien przyklejać się do dyszy, w przeciwnym razie mogą wystąpić problemy z połączeniem. Jeśli fragmenty z tworzywa sztucznego pozostaną na lutownicy, oznacza to, że powłoka teflonowa stała się bezużyteczna, a element roboczy wymaga wymiany.

Metalowe rury można łączyć za pomocą okuć o różnych wzorach.

Mniej niezawodne, ale w tym samym czasie łatwiejsze do zainstalowania są mocowanie:

• Przecinamy rurę i nakładamy na jej krawędź nakrętkę i kołnierz, co spowoduje zaciśnięcie konstrukcji w złączce.
• Koniecznie rozkręcić koniec rury za pomocą kalibratora - pozwoli to uniknąć odkształcenia pierścieni uszczelniających.

• Włóż złączkę do rozszerzonej rury, wyrównaj zacisk zaciskowy i dokręć nakrętkę, aż się zatrzyma. Znak, który kładziemy wystarczająco dużo wysiłku, to lekkie trzeszczenie zacisku.

Złącza zaciskowe są bardziej niezawodne, ale ich instalacja wymaga umiejętności i specjalnych narzędzi:

• Fragment rury przycięty do rozmiaru jest kalibrowany przez ostrożne wyrównanie wewnętrznego światła.
• Zakładamy krawędź zagniatanego rękawa.
• Oprawa jest wkładana do kalibrowanej dyszy, dodatkowo zabezpieczając połączenie przed korozją za pomocą uszczelki dielektrycznej.
• Napraw połączenie za pomocą specjalnych szczypiec. W tym celu zainstalowana jest wkładka, której średnica odpowiada średnicy łączonej rury.
• Jeśli zrobiliśmy wszystko dobrze, to ten wierzchowiec powinien wytrzymać ciśnienie robocze do 10 barów.

Według jednej z tych metod, cały system zaopatrzenia w wodę jest montowany. Następnie będziemy musieli jedynie zainstalować zawory i podłączyć zawory i mieszacze, a także przeprowadzić próbny rozruch. Jeśli nie ma przecieków w stawach, zrobiliśmy wszystko dobrze!

Wniosek

Każdy może wyposażyć system zaopatrzenia w wodę własnymi rękami, ale tylko ten, kto spędza czas i dokładnie bada wszystkie aspekty nadchodzącego zadania, zapewni, że system będzie miał długą żywotność. Możesz dowiedzieć się więcej o funkcjach samonastawnych rur wodnych, oglądając wideo w tym artykule.